Zaman aşımında ilaç aktivitesindeki değişikliklerin LD50 tayin yöntemiyle araştırılması

Abstract

TÜRKÇE ÖZET Toksisite testleri bir kimyasalın vücuda alınmasından sonra meydana gelen olayları incelemektedir. Akut toksisite testlerinin en yaygın olanı LD50'dir. LD50 ya da lethal doz 50 bir deney hayvan grubunun yüzde ellisini öldürebilen bir maddenin tek bir dozunun istatistiki olarak değerlendirilmesidir. Bu çalışmanın amacı; uzun süre kullanılmayan ilaçların aktivitelerinde herhangi bir değişiklik olup olmadığının tanımlanmasıdır. Deneylerimizde LD50 tayin testlerinden biri olan Litchfield Wilcoxon yöntemi kullanılmıştır. Deneyimizde herbir ilaç için 5 grup ve her grupta 10 adet Wistar albino 20±6gr ağırlığında dişi ve erkek fareler kullanıldı. İlaçlar intraperitonal olarak sabahleyin enjekte edilmiş ve 48 saat içinde gözlenen ölümler LD50 değerlendirme kapsamına alınmıştır. Deneylerimizde kullandığımız ilaçlar sırasıyla metamizol sodyum, papaverin HC1, verapamil, diazepam ve trimetobenzamid'tir. Bu ilaçlardan verapamil en az aktivite kaybına uğrayan preparat olurken en fazla aktivite kaybına uğrayan preparat ise diazepam' dır. Bu çalışmada ilaçların zaman aşımında çeşitli faktörlerin de etkisiyle aktivite kaybettikleri sonucuna varılmıştır. Anahtar kelimeler= zaman aşımı, LD50, Litchfield Wilcoxon

SUMMARY Toxicity tests examine which events happen after a chemical is taken into the body. The most common test of acute toxicity is the LDsotest. LD50 or lethal dose 50 is the dose of a substance that can kill half of the test animals. The aim of this study was to determine whether there are any changes in the activity of some drugs, which were not used for a long period of time. Litchfield Wilcoxon method, which is one of the LD50 determination tests, is used in our experiments. The animals were sepaerated into 5 groups for each drug and each group consisted of 10 Wistar albino mice (20±6 g) of either sex. Drugs were administered intraperitonally in the morning and mortality within 48 hours was evaluated in LD50 value. The drugs tested in our experiments were metamizol sodium, papaverin HC1, verapamil, diazepam and trimetobenzamide. Among the drugs we tested, verapamil was the only preparation with the unchanged activity, on the other hand and diazepam was the preparation which lost most of its activity. As a conclusion, the results of our experiments suggest that some drugs lose their activites in time with the influence of many factors. Key words= in time, LD50, Litchfield Wilcoxon 54