Diflunisalin değişik dozlarının, sıçan karaciğer, böbrek ve kanında; katalaz aktivitesi ve malondialdehit düzeylerine etkisi

Abstract

Bazı ilaçlar, antienflamatuvar etkilerini, hem siklooksijenaz enzimi inhibisyonuyla hem de reaktif oksijen radikallerini inhibe ya da inaktive ederek gösterirler. Antienflamatuvar analjeziklerden diflunisalin de, yalnızca siklooksijenaz enzimini inhibe etmekle kalmayıp, serbest oksijen radikallerini de inaktive ettiği bildirilmektedir. Bu çalışmada, diflunisalin değişik dozlarının, sıçan karaciğer, böbrek ve kanında katalaz (CAT) aktivitesi ve malondialdehit (MDA) düzeyleri üzerine etkisini incelemeyi amaçladık. Deney hayvanı olarak, Rattus norvegicus türü 40 adet, 2-3 aylık, 170-200 g ağırlığında erkek albino sıçanlar kullanıldı ve 4 gruba ayrıldı. I. gruba (kontrol) 0.5 cc. serum fizyolojik, II. gruba 3.5 mg/kg/gün, III. gruba 7 mg/kg/gün, IV. gruba 14 mg/kg/gün diflunisal günde iki kez, 12 saatte bir, intraperitoneal olarak bir hafta süresince verildi. Bu süre sonunda, karaciğer, böbrek dokusu ve serum örneklerinde antioksidan enzimlerden biri olan katalaz aktivitesiyie, lipid peroksidasyonunun son ürünü oian malondialdehit düzeyleri ölçüldü. Ayrıca, ışık mikroskobunda karaciğer ve böbrek histolojisi de değerlendirildi. Elde edilen bulgulara göre; 3.5 mg/kg/gün diflunisal dozunun, bütün dokularda ve serumda, CAT aktivitesi ve MDA düzeyleri üzerine önemli bir etkisi olmadığı, 7 mg/kg/gün diflunisal dozunun serbest oksijen radikali oluşumunu arttırmasının yanında, karaciğer dokusunda belirgin, böbrek dokusunda ise hafif hasara neden olduğu, 14 mg/kg/gün diflunisal dozunun ise serbest oksijen radikallerini inaktive ettiği ve önemli bir doku hasarına yol açmadığı saptandı. Sonuç olarak, diflunisalin ancak yüksek terapötik dozda (14 nıg/kg/gün) serbest oksijen radikallerini inaktive edebildiği kanısına varıldı. Anahtar Sözcükler: Böbrek, diflunisal, hidrojen peroksit, karaciğer, katalaz, malondialdehit, serum, sıçan.

The Effects of Different Doses of Diflunisal on Catalase Activity and Malondialdehyde Levels in Liver, Kidney and Blood of Rat Some drugs show their antiinflamatory effects, by both inhibiting the cyciooxygenase enzyme and inhibiting or inactivating the reactive oxygen species. It is reported that diflunisal, one of the antiinflamatory analgesics, shows its effects by not only inhibiting the cyciooxygenase enzyme activity but also inactivating free oxygen radicals. In the present study, we aimed to investigate the effects of different doses of diflunisal on catalase activity (CAT) and malondialdehyde (MDA) levels in liver, kidney and blood of rat. Forty albino male rats {Raitus norvegicus), aged 2-3 months and weighed 170-200 g, were divided into 4 groups. While the 1st group served as control and received only 0.5 ml physiologic saline intraperitoneally (i.p.), the 2nd, 3rd and 4th groups were given i.p. injections of 3.5, 7 and 14 mg/kg/day of diflunisal doses respectively, in every 12 hours (twice a day), for 7 days. At the end of this period, the activity of CAT which is one of the antioxidant enzymes, and the levels of MDA which is the final product of lipid peroxidation were measured in liver and kidney tissues, and serum. In addition, liver and kidney histologies were also evaluated under the light microscope. IV The results showed that 3.5 mg/kg/day dose of diflunisal did not alter the tissue and serum catalase activities and MDA levels, significantly. 7 mg/kg/day doses of diflunisal increased the production of free oxygen radicals, and caused heavy tissue damage in liver and slight damage in kidney. 14 mg/kg/day dose of diflunisal inactivated free oxygen radicals and did not cause a significant tissue damage. We concluded that the only high therapeutic dose (14 mg/kg/day) of diflunisal can inactivate free oxygen radicals. Key Words: Catalase, diflunisal, hydrogen peroxide, kidney, liver,malondialdehyde, rat, serum.