Okçuluk eğitiminde kullanılan enstrümanların modifikasyonu ile derin duyulardaki değişimin ilişkisi

Abstract

Bu araştırmada okçuluk eğitiminde kullanılan enstrümanların (Aşırı Çekiş Engelleyici Aparat, Ayna ve Atış Çizgisi Uygulaması) modifikasyonu ile derin duyulardaki değişim arasında ilişki incelenmiştir. Araştırma Kırıkkale ili Yahşihan ilçesinde bulunan Cumhuriyet Ortaokulu ve Şehit Bekir Ferhat Kaya Ortaokulu'nda eğitimlerine devam eden 32 erkek 10 kadın olmak üzere toplam 42 denek ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma 2018-2019 Eğitim Öğretim Yılı Bahar Döneminde ve deneklerin gönüllü katılımı esasına dayalı olarak yürütülmüştür. Araştırma 11 haftalık deneysel bir süreci kapsamaktadır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Deneysel işlemden önce araştırmaya katılan deneklerin genel demografik bilgileri, daha önce okçuluk eğitimi alıp almadıkları, spor geçmişleri, kronik rahatsızlıklarının olup olmadığı, aktif göz tayini, çekiş uzunluğu, boy uzunluğu, vücut ağırlığı ölçümleri yapılmıştır. İnklinometre ölçümleri (maksimum eklem hareket açıklığı ve eklem hareket hissi) ön test-son test olarak uygulanmıştır. Atış tekniğinin değerlendirilmesi için Atış Başarı Testleri esnasında video çekimleri gerçekleştirilmiştir. Atış Başarı Testi esnasında alınan video görüntüleri alan uzmanı üç antrenör tarafından değerlendirilerek Okçuluk Atış Tekniği Dereceleme Ölçeğine kaydedilmiştir. Deneysel işlemin yürütülmesi ve verilerin toplanması bizzat araştırmacı tarafından yapılmıştır. Gönüllü Onay Formu ve Güvenlik Kuralları Formunu velilerine imzalatıp teslim edenler araştırmaya dâhil edilmiştir. Atış başarı testi hariç tüm ölçümler her iki okulun çok amaçlı salonlarında gerçekleştirilmiştir. Atış başarı testleri deneysel işlemin gerçekleştirildiği okul bahçelerinde yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygun olup olmadığını ortaya koymak amacıyla normallik testlerinden Shapiro-Wilk normallik testi yapılmıştır. Gerekli görülen demografik verilerin frekans dağılımlarına ilişkin betimleyici istatistiklere başvurulmuştur. Karşılaştırma yaparken gruplar arası ortalamaların farklı olup olmadığı t-testi ya da parametrik olmayan test yöntemlerinden Mann-Whitney-U testi ile incelenmiştir. Eldeki bu araştırmada okçuluk sporunda ok atış tekniği olarak bilinen becerinin öğretilmesinde kullanılan ayna uygulamasına ek olarak iki yeni enstrümana başvurulmuştur. Bu iki enstürüman araştırmacı tarafından geliştirilmiş ve tasarlanmıştır. Bunlardan ilki Antrenman Kiriş Seti içinde yer alan Aşırı Çekiş Engelleyici Aparat olarak araştırmacı tarafından isimlendirilen ve patent başvurusunda da bulunulan enstrümandır. İkincisi ise bilinen fakat somut olarak bir materyal olarak kullanılmayan ve yine araştırmacı tarafından isimlendirilen Atış Çizgisi Uygulamasıdır. Bahsi geçen enstrümanlarla ok atış tekniği öğretiminin, propriosepsiyon duyusu üzerindeki etkisinin yanı sıra atış başarısı ve atış tekniği üzerine etkilerine de bakılmıştır.Propriosepsiyon duyusunun ölçülmesi için inklinometre cihazı kullanmıştır. İnklinometre cihazı ile iki farklı ölçüm yapılmıştır. Bunlardan birisi eklem pozisyon hissi testleri diğeri ise eklem hareket açıklığı testleridir. Eklem pozisyon hissi testleri olarak omuz, dirsek ve kalça ekleminde, 20°, 50°, 90° lik açılarda ölçümler alınmıştır. Eklem hareket açıklığı testleri olarak ise, omuz ve dirsek eklemlerinde maksimum eklem hareket açıklığına bakılmıştır. Yapılan deneysel işlem sonucunda deney ve kontrol grupları arasında propriosepsiyon duyusu bakımından herhangi bir anlamlı fark tespit edilememiştir. Atış başarılarının ölçülmesinde 12 metreden yapılan atış sonuçlarına başvurulmuştur. Atış başarı puanları bakımından deney ve kontrol gruplarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Fakat atış başarı test puan ortalamalarının deney grubunda daha yüksek bulunması, diğer taraftan tüm denekler arasında en yüksek atış başarı puanının deney grubundan iki kişi tarafından kaydedilmesi, bu durumun deney grubunda uygulanan enstrümanlarla verilen eğitimden kaynaklanabileceği yönünde bir kanaat oluşturmuştur. Atış tekniğinin değerlendirilmesinde, öğrencilerin atış başarı testleri sırasında kaydedilen video görüntülerine başvurulmuştur. Elde edilen kayıtlar yine araştırmacı tarafından geliştirilen Okçuluk Atış Tekniği Dereceleme Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Okçuluk Atış Tekniği Dereceleme Ölçeği ile atış başarı puanları arasında pozitif yönde ve istatistiksel açıdan anlamlı bir korelasyon gözlenmiştir. Bu sonuç, hazırlanan dereceleme ölçeği ile yapılan puanlamanın gerçekçi olduğu fikrini desteklemektedir. Deney grubunun okçuluk atış tekniği puan ortalamasının, kontrol grubunun ortalamasından yaklaşık 12 puan yüksek olmasına rağmen, deney ve kontrol grubu dereceleme ölçeği puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farka rastlanmamıştır. Her iki grupta da en yüksek puanlar, alınabilecek en yüksek puan olan 170'e yaklaşmışken, minimum puanlara bakıldığında deney grubunun kontrol grubundan 35 puan daha iyi olduğu gözlenmiştir. Bu durumun deney grubu uygulamalarından (aşırı çekiş engelleyici aparat, ayna ve atış çizgisi uygulaması) kaynaklandığı düşünülebilir. Bunlara ek olarak iki grup için değişim katsayıları incelendiğinde deney grubunun daha homojen olduğu görülmüştür. Bu da deney grubu uygulamalarının deneklere etki düzeyinin daha iyi olduğu fikrini uyandırmaktadır.

This research has been conducted to investigate the modification of the tools that are used in archery training (Excessive Drawing Prevention Apparatus, Shooting Line and mirror practice)and their effects on the changes on deep senses. This research has been conducted in Kırıkkale/Yahşıhan Cumhuriyet Middle School and Şehit Bekir Ferhat Kaya Middle School who continue their education in secondary school for a total of 32 men's 10 women was carried out with 42 subjects. Research took place in the spring semester of the academic year 2018-2019 and the subjects were gathered in on a voluntary participation basis. Research covers 11 weeks of experimental span. Research pre-and post-test control group experimental design was used. General demographic information of the subjects prior to the experimental procedure were gathered. They were asked if they were ever trained on archery before, their sports history, if there were any chronic illnesses, and had their active eye examination, draw length, height and body weight measurements are reviewed. The inclinometer measurements are reviewed as a pre-and post-test. In order to evaluate the shooting technique, video shootings were carried out during The Shooting Success Tests. The video images taken during The Shooting Success Test were evaluated by three coaches that are expert in the field and recorded on the Archery Shooting Technique Rating Scale. Experimental execution and data collection process were conducted by the researcher personally. Those who were included in the research, volunteering and consent forms were signed by their parents due to the security rules. Except for The Shooting Success Test, all measurements were hold in both school's multipurpose rooms. The Shooting Success Test took place in the school yards. Shapiro-Wilk normality test, which is one of the normality tests, was performed in order to determine whether the data are suitable for normal distribution. Descriptive statistics related to the frequency distributions of demographic data deemed necessary were used. When comparing, whether the mean values between the groups are different was examined by t-test or Mann-Whitney-U test, which is one of the non-parametric test methods. In this research, two new instruments were used in addition to the mirror used to teach the skill known as arrow shooting technique in archery sports. These two instruments were developed and designed by the researcher. The first of these is the instrument called as the Excessive Drawing Prevention Apparatus included in the Training String Set and which is also applied for a patent. The second is named by the researcher that Shooting Line practice., which is known but not used as a archery training material. The effect of teaching of archery shooting technique with the mentioned instruments were also examined from proprioception sense, shooting success and shooting technique.Inclinometer is used for measuring the sense of proprioception. Two different measurements were made with the inclinometer device. One of them is joint position sense tests and the other is range of motion tests. As the joint position sense tests, measurements were taken in the shoulder, elbow and hip joints at 20 °, 50 °, 90 ° angles. As range of motion tests, maximum range of motion in the shoulder and elbow joints was examined. As a result of the experimental procedure, no significant difference was found between the experimental and control groups in terms of sense of proprioception. The 12 meters shooting test was used to measure the shooting successes. There was no statistically significant difference was found in the experimental and control groups in terms of shooting success scores. However, the average score of the hit success test was higher in the experimental group. In addition, the highest firing score among all subjects was recorded by two people from the experimental group. The reason for this situation may be from the education given by the instruments applied in the experimental group.Joint movement aperture test measured elbow, shoulder and hip maximum joint movement aperture. During the experimental process, no difference has been found among experimental and control groups in the course of proprioception sense. Results from 12 meter shots were used to measure the success' of the shots. There was no statistically significant difference between subjects and control groups in terms of shot success scores. However, the fact that the average shot success test scores were higher in the experimental group and that the highest shot success scores among all subjects were recorded by two people in the experimental group led to the conclusion that this could be due to the training given with the materials applied in the experimental group. The students video images recorded during The Shooting Success Tests for the evaluation of the shooting technique. The video recordings were evaluated with The Archery Shooting Technique Rating Scale was developed by the researcher. A positive and statistically significant correlation was observed between Archery Shooting Technique Rating Scale scores and shooting success scores. This results may supports the idea that scoring with the prepared grading scale is realistic. Although the average of archery shooting technique score of the experimental group was approximately 12 points higher than the average of the control group, there was no statistically significant difference was found between the experimental and control group grading scale scores. The highest scores in both groups approached the highest score of 170. However, when the minimum scores were examined, it was observed that the experimental group was 35 points better than the control group. It can be thought that the reason for this situation is the experimental group practice. It can be thought that this situation is caused by experimental group applications (Excessive Drawing Prevention Apparatus, Shooting Line and mirror practice). In addition, when the coefficients of variation for the two groups were examined, it was seen that the experimental group was more homogeneous. This raises the idea that experimental group applications have a better effect on the subjects.