Nonvalvüler atrial fibrilasyonun akut iskemik strokta 30 günlük erken dönem prognoza etkisi

Abstract

54 ÖZET : Nonvalvüler atrial fibrilasyon, normal popülasyonda 65 yaş üstünde %5 gibi yüksek oranda gözlenen bir kardiyak disritmidir. Serebral emboliye yol açması, hemodinamiği bozması nedeniyle serebrovasküler hastalıkların önemli bir kısmında etyolojik faktör olarak tespit edilmektedir. Nonvalvüler atrial fibrilasyonlu, iskemik strok geçirmiş hastaların erken dönem prognozunun bilinmesi bu hastaların akut dönem tedavisi için önemli bilgiler sağlayacaktır. Biz çalışmamızda nonvalvüler atrial fîbrilasyonun akut iskemik strokta 30 günlük erken dönem prognoza etkisini araştırırken, yüksek riskli hasta özelliklerini belirlemeye çalıştık. Çalışmaya Mart 1996- Kasım 1996 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Servisinde yatarak tedavi gören, serebrovasküler hastalarından random seçilmiş 27 nonvalvüler atrial fibrilasyonlu ve yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 26 sinüs ritimli akut iskemik stroklu hasta alındı. Hastalar erken poststrok dönemde (ilk 30 gün) işgörmezlik, mortalite ve rekürran serebral emboli açısından prospcktif izlendi. Nonvalvüler atrial fibrilasyon grubunda 30 günlük mortalite %18.3, sinüs ritimli grupta %8.3 olarak bulunurken, aradaki fark istatistiksel açıdan önemsizdi. Disabilite açısından da iki grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Nonvalvüler atrial fibrilasyonlu hastalar kendi içlerinde karşılaştırıldığında 74 yaş üstününün, hastaneye başvurusunda kötü bilinç durumunun, total anteriyor sirkülasyon infarktlannın ve %200 mg üstü serum kolesterol düzeyinin kötü prognoz ile ilişkili olduğu bulundu. Erken rekürran emboli atrial fibrilasyon grubunda biri mezenter, diğeri serebral olmak üzere iki vakada gözlenirken (total %7,4), sinüs ritimli grupta bir vakada görüldü. Literatürde de %2-ll arasında tespit edilmiş rekürran embolizm, çalışmamızdaki bulunan yüksek oranı ile antikoagülasyonun gerekliliğini ortaya koydu.