1991-1995 yılları arasında İstanbul`da görülen evsiz insan ölümleri

Abstract

Evsizlik dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi, ülkemiz için de ulusal bir sorundur. Evsizliğin nedenleri toplum farklılıklarına göre bazı değişiklikler göstermektedir. Evsiz insanlar arasında saptanan ölüm oranlarının genel nüfustan çok daha fazla olarak bulunması; `evsizlik yolun sonu mu?` sorusunu akla getirmektedir. Bu çalışmada, İstanbul Adli Tıp Kurumu'nda 1991-1995 yıllan arasında otopsisi yapılmış 126 evsiz insana ait; adli tahkikat evrakları, olay yeri keşif tutanakları ve otopsi raporları çeşitli yönlerden incelenerek retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgularımızın özeti şöyledir: İstanbul'daki evsiz insanların en yoğun olarak bulunduğu semtler Beyoğlu ve Aksaray'dır. Evsiz insanların büyük bir kısmı kimlik belgesi taşımamaktadır. Genellikle yaşadıkları yerler dış etkenlere açık ve korumasızdır. Dörtte üçünün cesedi açık bir ortamda bulunmuştur Evsiz insanlar arasında erkekler çoğunluktadır. Ölümler en sık 31-50 yaş grubunda gözlenmiş, havaların soğuk olduğu Ekim-Nisan döneminde yığılım saptanmıştır. Evsiz insanların genel vücut hijyenleri kötüdür. Ölümlerin büyük bir kısmı doğal nedenlere, en sık solunum sistemi patolojisine (infeksiyon dahil) bağlı olarak saptanmıştır. En sık gözlenen ölüm nedeni infeksiyon hastalıklarına bağlıdır. Evsiz insanlar arasında pnömoni ve tüberküloza bağlı ölümler yaygındır. Ölümlerin beşte biri alkol ile ilişkilidir. Alkol ile evsiz insanlarda saptanan zorlamalı ölümler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. 39Ülkemiz için evsizliğin tanımı en kısa zamanda yapılmalı, evsiz insanlar arasında yaygın olarak gözlenen önlenebilir ölümleri azaltmak amacıyla girişimlerde bulunulmalıdır. 40