Preterm eylemde nifedipinin tokolitik etkinliğinin araştırılması ve chlamydia sıklığı
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Preterm eylem temel bir obstetrik problem olup tüm gebeliklerin % 7-9'unda göriüür.Konjenital anomali içermeyen, neonatal morbidite ve mortalitenin % 75 'inden sorumludur. Preterm eylemde kullanılabilecek farmakolojik seçenekler, yan etkileri ve güvenilirlikleri açısından sınırlıdır. Temel olarak en çok kullanılan tokolitik ajan, 3-adrenerjik ilaçlar olup içlerinde en rağbet göreni ritodrindir. Bununla birlikte bu ilaçların ani ölüm gibi ciddi yan etkilernin olduğu düşünülmektedir. Nifedipin, dihidropiridin derivesi olan, etkili olarak uterus düz kasını gevşeten, düşük toksisitesi ve teratojenitesi olan kalsiyum kanal blokeri bir ilaçtır. Kalsiyum kanal blokerleri, koroner arter hastalığında, sistemik hipertansiyon ve supraventriküler aritmi tedavisinde etkin bir şekilde kullanılmaktadır. Nifedipinin in vitro koşullarda, hayvan çalışmalarında ve insanlarda preterm eylemin tokolitik tedavisinde etkili olduğu çeşitli çalışmalarda gösterilmektedir. Biz çalışmamızda, bir kalsiyum kanal blokeri olan nifedipinin preterm eylemde tokolitik ajan olarak klinik etkinliğinin ve yan etkilerinin ritodrin-verapamille karşılaştırmalı olarak araştırılmasını amaçladık. Bu amaçla preterm eylem tanısı koyulan, gebelik yaşı 23-36 hafta arasında olan 60 olgu üzerinde prospektif olarak yapılan çalışmada randomize olarak seçilmiş 30 olguya oral nifedipinile 30 olguya intravenöz ritodrin- verapamil ile tokoliz uygulandı. Tüm gebelerde kontraksiyon varlığı tokokardiografi, servikal dilatasyon ve efasman vajinal muayene ile saptandı. Tokolitik ajanların başarısının değerlendirilmesinde, doğumun 48 saatten az geciktirilmesi veya yan etkiler nedeniyle tedaviye son verme gereğinin 71ortaya çıkması başarısızlık olarak kabul edilirken, 48 saat veya daha fazla geciktirme relatif basan, gebeliği 37. hafta ya da daha ilerisine ulaştırabilme ise mutlak basan olarak değerlendirildi. Her iki grup arasında servikal dilatasyon, maternal yaş, anamnezde daha önce erken doğum öyküsü açısından uyumlu idi. Gebelik haftası Grup l'de 32.12±3.24 bulunurken, Grup 2'de 31.34±2.49 olup iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu (p=0.02). Her iki grubun doğum şekilleri karşılaştınldığında normal vajinal doğum oranı Grup 1 'de % 50 iken, sezaryan oranı da % 50 olarak saptandı. Grup 2'de ise normal vajinal doğum % 53.33 iken, sezeryan oram % 46.67 olarak bulundu. Nifedipin ve ritodrin-verapamil travayı durdurmak ve doğumu 48 saatden fazla geciktirme açısından birbirine yalan ölçüde etkin olarak saptandı (% 86.66 ve % 93.34). Nifedipin rekürren travayı önlemede ve gebeliği 37 haftadan fazla uzatmada ritodrin- verapamil kadar başarılı bulundu (% 40.00 ve % 30.00). Nifedipin alan grupta maternal yan etkiler daha az olarak izlendi. Bu çalışmanın sonucuna göre nifedipin preterm eylemi durdurma ve önlemede ritodrin-verapamil kadar etkili olup yan etkileri ritodrin-verapamile göre daha az ve önemsiz olduğuna karar verildi. Çalışmada değerlendirilen bir diğer konu olan Chlamydia trachomatis infeksiyon sıklığı açından her iki grupta da benzer sonuçlar alındı. 72 THE EFFICIENCY OF NIFEDIPINE EFFECT AND THE INCIDENCE OF CHLAMYDIA IN PRETERM LABOR (SUMMARY) Preterm labor is a common obstetric problem and can be seen in 7-9% of all pregnancies. It is responsible for 75% of neonatal morbidity and mortality that does not involve congenital anomalies. Pharmacological choices, which can be used in preterm labor, are limited because of their side effects and reliabilities. The most used tocolytic agents are the {3-adrenergic drugs and among them ritodrine is the most in demand. Nevertheless it is thought that these drugs have serious side effects like sudden death. Nifedipine is a dihydropyridine derivative calcium channel blocker drug that effectively relaxes the smooth muscle of uterus and has low toxicity and teratogenicity. Calcium channel blockers are being used in coronary artery disease, systemic hypertension and supraventricular arythmia effectively. In various studies, nifedipine is found effective in the treatment of preterm labor on animals, human beings and in vitro. In our study, we aimed to examine and compare the clinical effectiveness and side effects of nifedipine, which is a calcium channel blocker, with ritodrine-verapamil in preterm labor. By aiming this target, in our prospective study there were 60 patients whose gestational ages ranged from 23 to 36 weeks and we applied tocolytics to randomizely chosen 30 patients with oral nifedipine and to 30 patients with intravenous ritodrine-verapamil in all pregnant women, the presence of contraction was diagnosed with tocodynomometry, cervical dilatation and effacement were diagnosed with vaginal examination. To assess the successfulness of 73tocolytic agents, delaying the labor less than 48 hours or more was considered as relative success, and to reach the 37 weeks of gestation or further was considered as absolute success. No differences were found between two groups in cervical dilatation, maternal age, and former preterm labor history. As the gestational week in group 1 was found 32.12±3.24, it was 31.3±2.49 in group 2, and there was a statistically significant difference between two groups in terms of labor, the ratio of normal vaginal delivery and caesarean section was 50% in group 1. In-group 2 the ratio of normal vaginal delivery was 53.33% and the ratio of caesarean section was 46.67%. The effectiveness of nifedipine and ritodrine-verapamil in the point of stopping the labor and delaying the labor more than 48 hours were similar (86.6% and 93.34%). Nifedipine was found as successful as ritodrine-verapamil in preventing the recurrent labor and making the pregnancy to reach the 37 weeks of gestation or more (40.00% and 30.00%). In the group that had taken nifedipine, maternal side effects were less important. According to this study results, nifedipine was found as effective as ritodrine-verapamil in stopping and preventing the preterm labor, and its side effects were more less important according to those of ritodrine-verapamil. The incidence of chlamydia trachomatis infection in preterm labor, as an another subject, which was involved in our study, was found similar in two groups. 74
Collections