Akut miyokard infarktüsünde polimorfik ventriküler taşikardilerinin, ventriküler flatter ve ventriküler fibrilasyonlarının gelişimi

Abstract

Polimorfik ventriküler taşikardi (PMVT), ventriküler flatter (VFL) ve ventriküler fibrilasyon (VF) akut miyokard infarktüsü (Mİ) sırasında ortaya çıkabilir. Bu çalışmada akut Mİ hastalarında PMVT, VFL ve VF'nun başlama paterni, klinik ve elektrofizyolojik karakteristikler arasında bir ilişki bulunup bulunmadığının belirlemek için farklı başlangıç paternli ventriküler taşiaritmilerin elektrofizyolojik özelliklerini araştırdık. Akut ST yüksekliği Mİ'lü 55 hastadan (ortalama yaş 64±7) PMVT, VFL ve VF saptanmış 67 ritm şeridi incelendi. Tüm hastalar koroner yoğun bakım ünitesinde yattıkları sürece monitörize edildi. Ventriküler ektopik vuru ile başlamayan ventriküler taşiaritmiler ani başlangıçlı taşiaritmi olarak isimlendirildi. Tek veya multiple ektopik vuruyla başlayan ventriküler taşiaritmiler ani başlangıçlı olmayan taşiaritmi olarak isimlendirildi. Ani başlangıçlı olmayan epizodlar ani başlangıçlı epizodlardan daha sıktı (45 epizoda [%67,16] karşılık 22 epizod [%32,84] ). Ani başlangıçlı olmayan grupta 15 epizod (%33,34) multiple kompleks sonrasında başlamışken, 30 epizod (%66,66) tek ektopik vuru sonrasında başlamıştı. Ani başlangıçlı olmayan PMVT ve VF'de ventriküler ejeksiyon fraksiyonu düşüktü (52±7 karşılık 64±7, p<0,01). Ani başlangıçlı olmayan taşiaritmilerde ani başlangıçlı olan taşiaritmilere göre daha kısa eşleşme aralığı ( CI: coupling intervals ) mevcuttu. Benzer şekilde PMVT ve VF döngü (siklus) süresi ani başlangıçlı olmayan taşikardilerde daha kısaydı. Akut Mİ hastalarında ventriküler taşiaritmilerin sıklıkla ventriküler ektopiyle başladığını gösterdi. Ani başlangıçlı olmayan ventriküler taşiaritmiler genellikle daha düşük CI, daha kısa PMVT ve VF döngü süresi ve daha düşük ejeksiyon fraksiyonuyla ilişkiliydi.

Polymorphic ventricular tachycardia (PMVT), ventricular flutter (VFL) and ventricular fibrillation (VF) can occur during acute myocardial infarction (MI). In this study, we investigated the electrophysiological features of ventricular tachyarrhythmias with different initiation patterns in acute MI patients to assess whether there is a relationship between the initiation patterns of PMVT,VFL and VF and clinical and electrophysiological characteristics.We analysed 67 rhythm strips defined as PMVT,VFL or VF from 53 patients (mean age of 64±7 years) with acute ST elevation MI. All patients were monitored while they were hospitalised in the coronary care unit. Ventricular tachyarrhythmia that was not preceded by ventricular ectopik beats was defined as sudden onset tachycardia. Ventricular tachyarrhythmia that was preceded by single or multipl ectopic beats was defined as non-sudden onset tachycardia. Non-sudden onset episodes were more common than sudden onset episodes (45 episodes [%67,16] versus 22 episodes [%32,84] ). In the non-sudden onset group, 30 episodes (%66,66) were initiated after a single ectopic beat, while 15 episodes (%33,34) were initiated after multipl complexes.The left ventricular ejection fraction of patients with non-sudden onset PMVT and VF were decreased (52±7 versus 64±7, p<0,01 ). Tachyarrhythmias with non-sudden onset had lower coupling intervals (CI) than tachyarrhythmias with sudden onset. Similarly, the PMVT and VF cycle length was shorter in the presence of non-suden onset initation. These result demonstrate that ventricular tachyarrhythmias are often preceded by ventricular ectopy in acute MI patients. Non-sudden onset ventricular tachyarrhythmias are usually characterised by lower CI, shorter PMVT and VF length and associated lower ejection fraction.