Post-marksizm ve radikal demokrasi projesi

Abstract

ÖZET Bu tezin amacı, genel bir felsefi/kuramsal konum olarak - söylem kuramsal yaklaşım veya Essex Okulu olarak da bilinen - post-Marksizmi ve post-Marksizmin alternatif olarak önerdiği toplum tasarımı olan radikal demokrasi projesini incelemektir. Bu inceleme yapılırken, Marksizmin ve onun toplum tasarımı olan sosyalizmin ikiz krizine bir çare/çıkış yolu önermek çabasından hareket eden Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe'un, söylem, hegemonya, toplumsal antagonizma, eklemlenme, agonistik çoğulculuk vs. gibi temel kavramlarının tanımlanması üzerinden hareket edildi. Marksizm ve sosyalizmin ikiz krizi argümanından hareket eden Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe'un çalışmalarım inceleyen bu tezin temel savlarından biri, özcü, belirlenimci, indirgemeci olmayan bir tarih ve toplum kuramı sunma ve aşamacı bir toplumsal evrim düşüncesinden kopma çabalarına rağmen post-Marksizmin bir dizi sorgulanamaz, tarih-aşın, otarşik (mutlak olarak) içkin kategorilere bağlılıklarını sürdürdükleridir. Post-Marksizm, açıklık ve kapanım arasındaki salınıma son veremez, gereklilik alanım terk etmekte başarılı değildir, Marksizme ilişkin okumaları, hatalı ve kuramsal öncülleriyle çelişir biçimde indirgemeci ve monist bir okumaya dayanır. Temelde, cari liberal demokrasilerin radikalleştirilmesi ve derinleştirilmesi üzerinden tanımladıkları alternatifleri kapitalizmin aşılamaz olduğunun (örtük) kabulüne dayanmaktadır. iv

ABSTRACT The purpose of this thesis is to investigate post-Marxism - which is also known as discourse theoretical approach or the Essex School - and its society imagination the project of radical democracy as a general philosophical/theoretical position. The investigation's main point was determined as describing main concepts (discourse, hegemony, social antagonism, articulation, agonistic pluralism etc.) of Ernesto Laclau and Chantal Mouffe who activated by the effort of proposing a solution/exit for twin crisis of Marxism and its society imagination socialism. Despite their efforts of proposing a non-essentialist, non-reductionist, non-determinist theory of history and society and breaking off from a stagist idea of social evolution, post-Marxism is still dependent to unquestionable, a-historic, autarchic (absolutely) immanent categories. This is one of main claims of the thesis investigating works of Laclau and Mouffe who activated by the argument of twin crisis of Marxism and socialism. Post-Marxism is not able to give an end to fluctuation between openness and closure; in addition it fails to abandon the field of necessity, and finally its Marxism readings are mistaken and reductionist in a paradoxal way against its theoretical premises. Actually, their alternative is radicalization and deepening of present liberal democracy and is based on the (implicitly) acceptance of capitalism's indelibility.