İndüksiyon öncesi uygulanan orofarengeal lidokainin entübasyon sonrası oluşan hemodiamik cevap üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmada laringoskopi ve entübasyona yanıt olarak gelişen, kalp atım hızı ve tansiyon arteriyel değerlerindeki artışı kontrol altına almakta, lokal anestezik olan lidokainin etkinliğini araştırmak amaçlandı. ASA I ve II grubuna ait, yaşları 17-65 arasında değişen, elektif cerrahi operasyona alınacak toplam 40 hasta prospektif olarak çalışma kapsamına alındı. Hastalar Grup 1 (n=20), Grup 2 (n=20) olmak üzere çalışmaya dahil edildi. Monitörizasyon sonrası hastalara 3 dakikalık preoksijenizasyonu takiben Grup 1'e 50 mg lidokain ( Bir püskürtme 10 mg olup 5 püskürtme uygulanmıştır ), Grup II'ye aynı hacimde serum fizyolojik ( 5 püskürtme) orofarengeal verildi. Tüm hastalara orofarengeal ilaç uygulamasından 2 dakika sonra anestezi indüksiyonu için İ.V 5-7 mg/kg Tiopental kirpik refleksi kaybolana kadar verildi. Kas gevşemesi için 0.1 mg/kg vekuronyum uygulandı. İndüksiyondan 180 saniye sonra ETT yerleştirildi. Tüm hastalarda indüksiyon öncesi, indüksiyon sonrası, entübasyon sonrası 1., 3., 5., 7. ve 10. dakikalarda SAB, DAB, OAB, KAH ve SpO2 ölçümleri ile entübasyon skorları kaydedildi. Entübasyon sonrası 1 ve 3 dakikadaki KAH, SAB, DAB ve OAB değerleri lidokain uygulanan grupta kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşüktü. Sonuç olarak, orofarengeal lidokainin; laringoskopi ve entübasyona yanıt olarak gelişen KAH, SAB, DAB ve OAB kontrol altına almada başarılı bulundu. Laringoskopi ve entübasyona yanıt sonrası gelişen taşikardinin, miyokardial iskemi ve ventriküler disfonksiyon oluşumuna zemin hazırlayıcı etkisini kontrol altına almada, kullandığımız dozların yeterli olduğu ve uygun tüm vakalarda lidokain'in bu amaçla kullanılabileceği kanısındayız.Anahtar Kelimeler: Entübasyon,Hemodinamik Yanıt, Lidokain

In this study, the aim was to determine the effect of local anaesthetic, lidocaine on controlling the increased hearth rate and tension arterial values occurred as a response of laryngoscopy and intubation. Forty ASA I and II patients aged 17-65 years old and scheduled elective surgery were included the study. The patients were divided 2 groups as Group 1 (n=20) and Group 2 (n=20). After monitorization, Group 1 received oropharyngeally 50 mg lidocaine (5 sprayings), Group II received saline (5 sprayings) at the same millilitre following 3 minute of preoxygenation. For all patients, 5-7 mg/kg Thiopental was given for anaesthesia induction until loss of eyelash reflex after 2 minute of oropharyngeal drug introduction. 0.1 mg/kg vecuronium was given for muscle relaxation. ETT was placed after 180 minute of induction. The SAB, DAB, OAB, KAH and SpO2 measurements were performed before and after induction and 1, 3, 5, 7 and 10th minutes after intubation and intubation scores were recorded. KAH, SAB, DAB and OAB values at the 1 and 3rd minutes after intubation were significantly lower in group received lidocaine compared to controls. As a conclusion, oropharyngeal lidocaine was found successful for controlling the KAH, SAB, DAB and OAB occurred as a response of laryngoscopy and intubation. We concluded that used lidocaine doses are sufficient for controlling predispose effect of tachycardia occurred as a response after laryngoscopy and intubation for myocardial ischemia and ventricular dysfunction occurrence and it can be used for this purpose in all suitable cases.Key Words: İntubation, Hemodynamic response, Lidocaine.