Primer hipertansiyonda anjiotensin konverting enzim inhibitör ve anjiotensin II AT1 reseptör blokerin glomerüler, tubuler fonksiyonlara etkisi

Abstract

ÖZET Primer Hipertansiyon (HT) sık görülen, komplikasyonlarıyla morbidite ve mortalite artışına yol açan önemli sağlık sorunudur. Antihipertansif tedavide, kan basıncının düşürülmesi yanında, organ koruyucu özelikleri olan ilaçların kullanılması önemlidir. Çalışmamızda, HT'lularda fonksiyonel bozuklukların gelişmediği erken dönemde, glomerülo-tubuler etkilenmenin araştırılarak, bu etkilenmenin vasküler ve metabolik bozukluklarla ilişkisinin incelenmesi, altı aylık Iosartan ve trandolapril tedavilerinin renal fonksiyonlara etkilerinin araştırılması amaçlandı. Organ komplikasyonları saptanmayan, ortalama sistolik kan basıncı (SKB) lan 158.9 ±11.4 mmHg, diyastolik kan basıncı (DKB) 99.7 ± 6.9 mmHg, bilinen HT süreleri 31.6 ± 38.5 ay, ortalama vücut kitle indeks (VKİ) leri 27.4 ± 3.4 kg/m2 olan 27'si kadın (K), 36'sı erkek (E ) toplam 63 HT'lu ile 17'si K, 24'ü E toplam 41 sağlıklı birey çalışmaya alındı. Kontrol grubunda başlangıçda, hasta grubunda tedavi öncesi ve sonrasında, serumda açlık kan şekeri (AKŞ), trigliserid (TG), total kolesterol (TK), yüksek ve düşük dansiteli lipoprotein, ürik asit (ÜA); sistemik vasküler etkilenme göstergelerinden von Willebrand Faktör (v VVF) aktivitesi ile fibrinojen (fibr); glomerülo-tubuler fonksiyon göstergelerinden idrarla atılan albumin (ÜAE), N-asetil P-D glukozaminidaz (NAG) ve Beta-2-mikroglobülin (P2m) düzeyleri incelendi. Tam kan ve idrar incelemesi gerçekleştirildi. Endojen kreatinin klirensi ile GFR hesaplandı. Hipertansif grupta kontrole göre, trombosit sayısı (P=0.024), TG (P=0.003), TK (P=0.020), ÜA (P=0.041), vVVF aktivitesi (P-0.022), fıbr (P=0.027), proteinüri (P=0.005), ÜAE (P-0.002), üriner p2m (P=0.016) ve NAG atılımları nda (P=0,043) anlamlı yükseklikle 66belirgin renal ve sistemik vasküler etkilenme ve metabolik bozukluk saptandı.UAE ile DKB (P=0.009), VKİ (P=0.015), proteinüri (P=0.016), GFR (P=0.021); üriner NAG atılımı ile SKB (P=0.002), DKB (P=0.0I9); p2m atılımı ile SKB (P=0.028) pozitif doğrusal ilişkili bulundu. HT'lularda % 7 1.1 oranında hipertansif retinopati saptandı. Hasta grubunda 2 haftalık tuzdan kısıtlı diyet uygulaması ile SKB (P=0.031), DKB (P=0.026), serum Na+ değeri (P=0.026) anlamlı geriledi, VKİ'nde değişiklik oluşmadı. Altı aylık trandolapril tedavisi ile vWF aktivitesi (P=0.003), proteinüri (P=0.040). ÜAE (P=0.003), üriner NAG (P=0.040) atılımı, losartan tedavisi ile TG (P=0,033), TK (P=0,01 1), ÜA (P=0.000), proteinüri (P=0,041), ÜAE (P=0.014), üriner NAG (P=0,034) ve (32m (P=0.013) atılımları başlangıç değerlerine göre anlamlı azaldı. Bulgularımız, bilinen HT süresi kısa, % 84'ü hafıf-orta hipertansiflerden oluşan hasta grubunda, belirgin glomerülo-tubuler ve sistemik vasküler etkilenme ile metabolik bozukluk oluştuğunu göstermektedir. Kısa süreli tuzdan kısıtlı diyet uygulanması ile kan basınçlarında anlamlı düşme gözlenmesi yaşam biçiminin hipertansiyon gelişimindeki öneminin kanıtıdır. Trandolapril ve losartan tedavileri ile hedef kan basıncı değerlerine ulaşılmış, her iki ilaçda renoprotektif etkili bulunmuş, trandolapril tedavisiyle sistemik vasküler, losartan tedavisi ile metabolik olumlu etkiler daha belirgin bulunmuştur. 67

SUMMARY THE EFFECTS OF ANGIOTENSIN CONVERTING ENZYME INHIBITOR AND ANGIOTENSIN II ATI RECEPTOR BLOCKER ON GLOMERULAR, TUBULAR FUNCTIONS Primary Hypertension (HT) is a common and serious health problem leading to a high mortality and morbidity rate due to its complications. In antihypertensive therapy; beside the aim of lowering the blood pressure, use of preparations with organ protective properties is also important. The aim of our study was to observe the glomerulo-tubular interaction and its association with vascular and metabolic dysfunction in HT patients in an early period where no functional disorders were noticed, and then to evaluate the effects of six months trandolapril and losartan therapy. In this study, metabolic status, systemic vascular and renal glomerulo-tubuler functions were evaluated in 63 (27 F, 36 M) HT patients and compared to 41 healthy subjects ( 1 7 F, 24 M). In hypertensive patients, who did not developed organ complications, the mean systolic blood pressure (SBP) 158.9+ 11.4 mmHg and diastolic blood pressure (DBP) 99.7± 6.9 mmHg were found respectively. The known duration of HT was 31.6 ± 38.5 months and 68mean body mass index (BMI) was 27.4±3.4 kg/m2. At initial in patients and controls, after study in patients groups fasting blood sugar (FBS), triglicerides (TG), total cholesterol (TC), high and low density lipoprotein, uric acid (UA), von Willebrand Factor (vWF) activity, fibrinogen, proteinuria, urinary albumin excretion (UAE), urinary N-acetyl Beta-D glucozaminidase (NAG) activity and Beta-2 microglobulin (P2m) excretion were investigated. In patients group; TG (P=0.003), TC (P=0.020), platelet count (P=0.024), UA (P=0.041), vWF activity (P=0.022), fibrinogen (P=0.027), proteinuria (P=0.005), UAE (P=0.002), urinary NAG (P=0.043) and p2m (P=0.016) excretion, were significantly higher than the control group's. This reflects the presence of a significant renal and systemic interaction and metabolic dysfunction. There were a positive linear correlation between UAE and DBP, BMI, proteinuria and GFR. A similar correlation was also seen between urinary extraction of NAG and SBP, DBP; and also p2m extraction and SBP. Hypertensive retinopathy were recognized in 71% of HT patients. With a two week salt limited diet, levels of SBP(P=0.031), DBP (P=0.026), serum Na+ (P=0.026) were significantly decreased while BMI remained unchanged. Six month trandolapril therapy led to a significant decrease in vWF activity, proteinuria, UAE, urinary NAG extraction. TG, TC, UA, proteinuria, UAE, urinary NAG and p2m extraction levels were seen to be significantly decreased with losartan treatment. Our results show that; in the patient group with short HT period and whom 84 % were mild to moderately hypertensive, a significant glomerulo-tubular, systemic vascular interaction and metabolic dysfunction were found. The association between a short term diet with limited amount of salt and a significant decrease in blood pressure, points out the importance of the life style in the etiology of hypertension. Antihypertensive and renoprotective effects of both drugs were found similar. Positive systemic vascular effect and positive metabolic effect were much more significant in trandolapril and losartan respectively. 69