Akne vulgaris tedavisinde topikal adapalen ve benzoil peroksitin etkinlikleri ve yan etkileri

Abstract

ÖZET Akne vulgaris, yüz, sırt, göğüs gibi seboreik bölgeleri tutan, komedon, papül, püstül, nodul, kist ve sikatris gibi polimorfik deri belirtileri gösteren, pilosebase ünitenin kronik, iltihabı bir hastalığıdır. Akne vulgaris tedavisinde birçok topikal ve sistemik ilaç kullanılmaktadır. Bunlar arasında keratolitikler, antiinflamatuvaıiar, antibakteriyelier ve sebum salgısını azaltan ajanlar vardır. Çalışmamızda, %0.1 adapalen jel ile, %5 benzoil peroksit losyonun, akne vulgaris tedavisinde, tek başlarına ve kombine halde kullanıldıklarında, etkinliklerinin ve yan etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Hastaların akne vulgarise yönelik olarak, 15 gün öncesine kadar topikal tedavi, bir ay öncesine kadar sistemik antibiyotik tedavisi, altı ay öncesine kadar da izotretinoin almamış olmalarına ve aknelerinin, Amerikan Dermatoloji Akademisi'nin önerdiği akne derecelendirme sistemine göre hafif ve orta şiddette olmasına dikkat edildi. Hastalar, rast gele üç gruba bölünerek, bir gruba adapalen, bir gruba benzoil peroksit, bir gruba da adapalen + benzoil peroksit kombinasyonu altı ay boyunca uygulandı. Başlangıçta, birinci, ikinci, dördüncü ve altıncı ayda yapılan kontrollerde hastanın lezyonları, noninflamatuvar ve inflamatuvar olarak iki gruba ayrılarak sayıldı; ayrıca hastalar oluşabilecek yan etkiler açısından da gözlendi. Altı ay sonunda, her üç tedavinin de akne vulgariste etkili olduğu (p<0.05); fakat, etkinlik ve yan etkiler bakımından aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı saptandı (p>0.05). 55Adapalenin ve benzoil peroksitin, akne vulgariste etkili ve iyi tolere edilebilir ajanlar oldukları; kombine kullanımlarının, tek başlarına kullanımlarına bir üstünlüğü olmadığı sonucuna varıldı. 56

THE EFFICACY AND SIDE EFFECTS OF ADAPALENE AND BENZOYL PEROXIDE IN THE TREATMENT OF ACNE VULGARIS SUMMARY Acne vulgaris is a chronic, inflammatory disease of the pilosebaceous unit, that effects seborrhoeic areas like face, back and chest and characterized by comedones, papules, pustules, nodules, cysts and scars. Many topical and systemic drugs, that contains keratolytics, antiinflammatory, antibacterial and sebum supressing agents, have been used in treating acne vulgaris. In our trial, 0.1% adapalene gel and 5% benzoyl peroxide lotion were used alone and in combination, in order to compare efficacy and side effects in the treatment of acne vulgaris. Patients, who had been treated for acne with topical treatments during preceding 15 days, systemic antibiotics preceding one month and isotretinoin preceding six months and who have severe acne vulgaris according to acne grading system of American Academy of Dermatology, were excluded. Patients were randomly divided into three groups; adapalene, benzoyl peroxide and adapalene + benzoyl peroxide combination was applied to one each group. Patients' lesions, separated into noninflammatory and inflammatory groups, were counted and side effects were evaluated at the beginning, first, second, fourth and sixth months of the therapy. 57At the end of six months, it is determined that, all three therapies were effective in the treatment of acne vulgaris (p<0.05), but there was no statistical significance between efficacy and side effects of the therapies (p>0.05). We conclude that, adapalene and benzoyl peroxide are effective and well tolerated agents for acne vulgaris; combination therapy has no superiority on adapalene and benzoyl peroxide alone. 58