Kapalı tibia kırıklarında intramedüller çivileme ve ilizarov eksternal fiksatörü uygulamaların sonuçları

Abstract

ÖZET Retrospeklif olarak yapılan bu çalışmada 26 erişkin, libia diyarız kırıklı hasta değerlendirildi. Cerrahi tedavi yöntemi olarak intramedüller çivileme ve İlizarov ekstemal lîksasyon uygulanan hastalar, postoperatif dönemde fonksiyonel ve radyolojik olarak değerlendirildi. Tespit yöntemine göre tedavi sonuçları biyomckanik açıdan incelendi. Tibia kırıklarını oluşturan travma mekanizması, yumuşak doku hasarı, kemik parçalanma miktarı ve kırık parçaların deplasman miktarı kaynama sürecini etkiler. Hastanın yaşı, kemik kalitesi ve aktivasyon düzeyi çok iyi değerlendirilmelidir. Tibia kırığına eşlik eden başka patolojilerin varlığı ve hastanın operasyona alınma zamanı kaynamayı etkileyen önemli faktörlerdir. Kırığın şekli, tercih edilen tespit yöntemi, tespitin sıkılığı ve hastanın günlük aktivitesine dönme zamanı kaynama üzerine etkilidir. Biyomekanik olarak makaslama kuvvetleri kaynamayı geciktirirken, aksiyel mikrohareketler kaynamayı hızlandırır. Tibia kırıklarında tercih edilecek tedavi yöntemi, kırığı iyi tespit etmeli ve çevre eklemlerde hareket açıklığını korumalıdır. Tedavide esas hedef; hastanın mümkün olan en kısa sürede günlük aktivitelerine desteksiz olarak dönmesidir. Çalışmamızın sonucu olarak, tibia diyafızindeki transvers ve kısa oblik kırıklarda intramedüller çivileme tercih edilmelidir. Mümkün olduğunca geniş çivi kullanılarak, kemik çivi temas yüzeyi arttırılmalıdır. Aksiyel planda stabil olmayan spiral, seğmenler veya çok parçalı kırıklarda, yüksek enerjili travmalar sonucu oluşan kırıklarda ekstemal fıksasyon tercih edilmelidir. Anahtar Kelimeler: libia kırığı, İntramedüller çivileme, İlizarov metodu, Biyomekanik. 101

THE RESULTS OF INTRAMEDULLARY NAILING AND ILIZAROV EXTERNAL FIXATOR APPLICATIONS IN CLOSED TIBIAL FRACTURES SUMMARY In this retrospective study, 26 adult, closed tibial diaphysis fractured patients were evaluated. Surgically, intramedullary nailing and llizarov external fixation were applied. In the postoperative period, the patients were functionally and radiologically evaluated. According to the fixation technique, treatment results were observed biomechanically. Trauma mechanism causing tibial fracture, soil tissue injury, degree of bone comminution and displacement of the fractured fragments influence the fracture healing time. The age of the patients, bone quality and the patients' activation level must be Well evaluated. The other pathologies together with tibial fractures and the patients' operation lime are the important factors affecting the healing time. Type of the fracture, preferred fixation technique, stiffness of the fixation and the patients' recovery time to daily activities affect healing lime. Although shearing stresses postpone healing, axial micro movements fasten healing. The treatment method to be preferred in tibial fractures must fix the fracture well and prevent range of motion at the surrounding joints. The main aim of the treatment must be to regain the patients daily activities as soon as possible without any support. As a result of our study, in short oblique or transverse tibial diaphysis fractures, intramedullary nailing should be preferred. For increasing bone nail contact surface, the 102nail must be as large as possible. In axial unstable fractures like spiral, segmentary and multiple pieced fractures, fractures occurred with high energy traumas, external fixation must be preferred. Key Words: Tibial Fracture, Intramedullary Nailing, Ilizarov Method, Biomechanics. 103