An observational study of the relationship of teachers` instructional behavior and student engagement

Abstract

Bu çalışma, öğretmenlerin ihtiyaç destekleyen eğitsel davranışları (ilişkili olma desteği ve düzenli öğretim) ve öğrenci katılımı (davranışsal, duygusal, bilişsel ve aracı) arasındaki ilişkiyi öz belirleme teorisi perspektifinden araştırmaktadır. Bu amaçla, öğretmenlerin ilişkili olma desteği ve düzenli eğitimi ve öğrenci katılımı belirli bir ders sırasında hem öğrenciler tarafından tamamlanan öz-bildirim ölçekleri hem de gözetmenler tarafından yapılan ders sırası gözlemler ışığında değerlendirilmiştir. Araştırmaya, Ankara Türkiye'de bulunan bir devlet ve bir özel lisede bulunan toplamda 10 farklı sınıfta bulunan (öğrenim görmekte olan) 191 öğrenci katılmıştır. Regresyon analizleri, hem ilişkili olma desteğinin hem de düzenli eğitimin öğrencinin davranışsal, duygusal, bilişsel, aracı ve genel katılımını cinsiyet farklılıklarıyla öngördüğünü ortaya koymuştur. Sonuçlar, düzenli eğitim beraberinde ilişkili olma desteğinin daha yüksek katılımlı sınıflar öngördüğünü göstermiştir. Ayrıca, Sıklık Analizleri öğrencinin ve gözlemcinin ihtiyaç destekleyici eğitsel davranışlar algısında bir miktar farklılık ortaya koymuştur. Öğrenciler, öğretmenlerinin düzenli olma ve ilişkili olma desteğini olduğundan yüksek değerlendirmişlerdir. Son olarak, sonuçlar öğrencinin ve gözlemcinin derse katılım algısında bir miktar farklılık ortaya koymuştur. Sıklık Analizleri, öğrencilerin kendi derse katılımlarını değerlendirirken öğretmenlerine daha benzer sonuçlara vardığını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, öğrencilerin kendi derse katılımlarını öğretmenlerden daha yüksek değerlendirmesi öğretmenlerin gerçek ve ihtiyaç duyulan derse katılım konusunda öğrencilerle mutabakata varmak için daha çok çaba göstermesi gerektiğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: düzenli eğitim, ilişkili olma desteği, öğrenci katılımı, öğretmenlerin eğitsel davranışları, öz-belirleme kuramı

This study investigated the relationship between teachers' need supportive instructional behaviors (i.e., relatedness support and provision of structure) and different types of student engagement (i.e., behavioral, emotional, cognitive and agentic engagement) from the perspective of self-determination theory. To this end, during a specific lesson teachers' provision of structure, relatedness support and student engagement were assessed by both self-reports and observations. The participants (N=191) came from one public and one private high school in Ankara, Turkey in 10 different classes. Regression analyses revealed that both provision of structure and relatedness support can be both predicted by behavioral, emotional, agentic and overall engagement with some gender differences. The results show that the joint effects of provision of structure and relatedness support predict more engaged classrooms. Also, frequency analysis results revealed some degree of difference in students' and observers' perceptions of need supportive teaching. Students overestimated their teacher's provision of structure and relatedness support. Finally, the results revealed some degree of difference in students' and observers' perception of student engagement. Frequency Analysis revealed that the students are more in line with their teacher than observers regarding their own engagement. However, the students also overestimated their own engagement compared to their teachers suggesting that the teachers need to put more effort in commonly agreeing with their students the needed and actual quality of engagement.Key words: provision of structure, relatedness support, self-determination theory, student engagement, teacher's instructional behavior