Referencing for cohesion in l2 academic writing: A corpus analysis

Abstract

Bağdaşıklık akademik ve diğer yazımlarda etkin iletişim için çok önemlidir. İngilizce öğretmenleri yazılı metinlerde bağdaşıklığa oldukça önem vermektedirler, özellikle bağlaçlar yoluyla kurulan bağdaşıklığa. Sınıf içerisinde ve akademik literatürde, bağdaşımsal zamirlerin cümleler arası fikirleri bağlamak için kullanılmasına yeterli önem gösterilmemektedir. Bu derlembilim çalışması ana dili İngilizce olan yazarlar (İngilizce uzman derlemi) ile İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerinin (İngilizce öğrenenler derlemi) bağdaşıklık kurmak için zamir kullanımını karşılaştırmaktadır. Bu iki grup arasındaki zamir kullanımını kullanım sıklığı, sözdizimsel kategorisi, ve gönderim türü gibi genellikle ana dili İngilizce olmayanların yazımlarının niteliğini olumsuz yönde etkileyen farklılıklar şeklinde incelemektedir. İngilizce uzman derlemi 2016 ve 2017 yılları arasındaki Economist dergisinin Leaders bölümündeki 283 makaleden derlenmiştir ve 302,618 kelimeden oluşmaktadır. İngilizce öğrenenler derlemi ise 2017 güz döneminde Bilkent Üniversitesi'nde İngilizce 101 Komposizyon dersini alan birinci sınıf öğrencilerine ait 371 makaleden derlenmiştir ve 388,526 kelimeden oluşmaktadır. AntConc derlem analiz programını kullanılarak tüm zamirler için dizinler oluşturulmuş, ve bu dizinler kodlama ve nitel analiz için Excel dosyalarına aktarılmıştır. Hem İngilizce uzman derlemindeki hem de İngilizce öğrenenler derlemindeki direkt alıntı içeren dizinler, yazarın kendi ifadeleri olmadığı için, kodlamadan ve analizden çıkartılmıştır. Tüm zamirler üç kategoride kodlanmıştır: sözdizimsel fonksiyon, sözcük türü, ve cümledeki özne, nesne, tümleç gibi rolleri.Kodlanan veriler tanımlamalı ve çıkarsamalı istatistik tenikleri kullanılarak nitel olarak analiz edilmiştir. Her bir zamirin iki derlemde de kullanım sayıları ve yüzdelikleri hesaplanmıştır. İngilizce uzman derlemi ve İngilizce öğrenenler derlemindeki zamir kullanım farklılıklarının istatistiksel olarak önemli olup olmadığını anlamak için SPSS programı kullanılarak ortalamalar ve standart sapmalar hesaplanmıştır ve bağımsız iki örnek t-testi analizi yapılmıştır. Sonuçlar, İngilizce öğrenenlerin bağdaşıklık için zamir kullanımının İngilizce uzman derlemindekinden farklı olduğunu göstermiştir. İngilizce öğrenenler ve İngilizce uzmanları arasında zamir kullanımında birçok istatistiksel olarak önemli fark bulunmuştur: bu, şu, bunlar, şunlar, o, onlar, onların, ve onun. Onunki ve onlarınki zamirlerinin kullanımında İngilizce uzman derlemi ve İngilizce öğrenenler derlemi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. İngilizce öğrenenler ve İngilizce uzmanları arasında bulunan zamir kullanım farkları orta düzey İngilizce öğrencilerine akademik yazmanın öğretilmesi açısından önemli fikirler öne sunmaktadır. İngilizce uzmanlarının zamir kullanımı akademik yazma öğretmenlerine ikinci dil yazmada bağdaşıklık öğretirken model olabilir. Bu modelin geliştirilmesi için ileride yapılacak olan araştırmalar, derlem dizinlerinin analizinin de ötesine giderek, tek tek metin düzeyinde daha detaylı incelemeler ve karşılaştırmalar yapmalıdır.

Cohesion in academic and other writing is essential to effective communication. Teachers of English for academic purposes (EAP) place a great deal of emphasis on achieving cohesion, principally through coordinators and subordinating conjunctions. In the classroom and in the academic literature, less attention is paid to the role of referential pronouns to link ideas across clausal boundaries. This corpus-based study compares referencing for cohesion between L1 English writers and L2 English learners. It specifically compares pronominal referencing (it, she, he, they, them, his, her, hers, its, their, theirs,) and demonstrative referencing (this, that, this, those,) between two groups in terms of frequency of use, syntactic category, and type of referent, to reveal differences that often undermine the quality of L2 writing. The L1 English corpus is composed of 383 Economist Leaders articles from 2016 and 2017 (302,618 words) and the L2 English corpus is composed of 371 (388,526 words) essays written by first-year students in an English 101 Composition course in the fall of 2017. Using the corpus analysis software AntConc, concordance searches were produced for all pronominal and demonstrative pronouns and were transferred into Excel sheets for qualitative analysis. Concordance results from either corpus that included a quotation were excluded from coding since these do not represent original writing. Based on discourse analysis, all pronouns were coded for (a) syntactic function (i.e., demonstrative pronouns, demonstrative adjectives, adjective clauses, noun clauses, and adverbial expressions), (b) part of speech (POS) (i.e., nouns, adjectives), and (c) case (i.e., subjects, objects and complements, idiomatic expressions, and non-referential expressions). The coded data were analyzed through descriptive and inferential statistics. Raw counts of each pronoun and their percentages were calculated in order to see the overall distribution of occurrences in each corpus. In order to find out whether the differences between the referential occurrences in L1 English corpus and L2 English corpus were statistically significant, means and standard deviations were calculated, and independent samples t-test analyses were run using SPSS. The findings showed that L2 English writers use referential pronouns differently from L1 English writers. Several statistically significant differences were found between L1 English writers and L2 English learners in referencing including it in subject position; this, that, these, and those as a demonstrative pronoun, adjective and adverbial expression, his and her as a possessive adjective as well as she, they, them, and their. No statistically significant differences were found between L1 English writers and L2 English learners' use of theirs, hers, and him. Those major referencing differences observed between L1 English writers and L2 English learners offer some implications for the teaching of academic writing to intermediate students. L1 English writers' use of referential pronouns can serve as a model to academic writing instructors when teaching cohesion in L2 writing. For this, a more detailed qualitative analysis at individual text levels, going beyond analyzing concordance lines as in this study, is required in future research. Key words: Cohesion, L2 Writing, Corpus analysis, Referencing, Turkish non-native writers