Metabolik sendromda inflamasyon ve oksidatif stres

Abstract

Eryürük, B. .Metabolik Sendrom'da İnflamasyon ve Oksidatif Stres, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Tezi. Eskişehir 2012. Metabolik Sendrom dünyada ve Türkiye'de giderek daha fazla sayıda insanı etkileyen önemli bir morbidite nedenidir. Metabolik sendrom, birden fazla kardiyovasküler risk faktörünün kümelendiği hastalıklar grubudur ve metabolik sendromun başlıca bileşenleri hiperglisemi, hipertansiyon, viseral obezite, hipertrigliseridemi ve düşük HDL kolesterol olarak sıralanır. İnflamasyon ve Oksidatif stres; ateroskleroz, diyabet, hipertrigliseridemi, obezite gibi metabolik sendromda tanımlanan risk faktörlerinin patogenezinde önemli bir rol oynamaktadır. Biz bu tez çalısmasında oksidatif hasarın ve inflamasyonun metabolik sendrom patogenezindeki olası rolünü incelemeyi amaçladık. Çalışma grubu olarak G1: Tip II diyabeti olan metabolik sendromlu hastalar (n=20), G2: Diyabeti olmayan metabolik sendromlu hastalar (n=13), G3: Tip II Diyabet hastaları (n=19), G4: Kontrol grubu: 20 sağlıklı erişkin seçildi. Hasta ve kontrol grubu serumlarında glukoz, HDL-K, LDL-K, TG, malondialdehit , nitrik oksit, hs-CRP ve plazma fibrinojen düzeyleri ölçüldü. Hasta gruplarında malondialdehit,fibrinojen ve hs-CRP düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Hasta grubu serum NO düzeyleri ise kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşüktü. Fibrinojen düzeyleri kontrol grubuyla karşılaştırıldığında hasta grubunda anlamlı düzeyde yüksekti fakat hasta grupları arasında anlamlı fark bulunmadı. hs-CRP düzeyi kontrol grubunda düşük, hasta gruplarında yüksek bulundu, en yüksek değerler G2'de tespit edilirken risk sınıflaması yapıldığında orta ve yüksek riskli hastalar G3'te yoğunlaştı . NO düzeyi kontrol grubunda daha yüksek bulunurken MDA düzeyleri ise kontrol grubunda düşük bulundu. Bu sonuçlar metabolik sendrom patogenezinde inflamasyon ve oksidatif stres ile lipid.peroksidasyonunun rolü olabileceğini ve buna bağlı olarak NO düzeylerinde de anlamlı değişiklikler oluştuğunu ve aynı zamanda koagülasyon eğiliminde artış nedeniyle fibrinojen düzeylerinin de arttığını düşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: MDA, NO, Fibrinojen, hs-CRP.

Eryürük, B. Inflammation and Oxidative Stress in the Metabolic Syndrome, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Medical School, medical biochemistry thesis, Eskişehir 2012. The metabolic syndrome, which affects an increasing number of people worldwide as well as in Turkey, is a major cause of death. The metabolic syndrome comprises a cluster of cardiovascular risk factors, among which hyperglycemia, hypertension, visceral obesity, hypertriglyceridemia, and low HDL cholesterol are primary. Inflammation and oxidative stress have major roles in the pathogenesis of risk factors that define the metabolic syndrome such as atherosclerosis, diabetes, hypertriglyceridemia, and obesity. In this study, we aim to explain the potential role of the oxidative damage and inflammation in the pathogenesis of the metabolic syndrome. The experimental groups are G1: Consists of patients with diabetes and with the metabolic syndrome (n=20), G2: Consists of patients without diabetes but with the metabolic syndrome (n=13), G3: Consists of patients with type 2 diabetes (n=19); and the control group consists of 20 healthy adults. We measured the levels of glucoses, HDL-C, LDL-C, TG, malondialdehyde, nitric oxide (NO), hs-CRP in the serum, and plasma fibrinogen of both the experimental and the control groups. We find that the levels of malondialdehyde, fibrinogen, and hs-CRP in the experimental groups are significantly higher than those in the control group. On the other hand, the NO levels in the experimental groups are significantly lower than those in the control group. The levels of fibrinogen in the experimental groups are significantly higher than those in the control group however, there is not a significant difference in the levels of fibrinogen among the experimental groups. We find that the levels of hs-CRP are low in the control group and high in the experimental groups; while G2 has the highest levels, after the risk order, the patients with high and medium risk are concentrated in G3. We find high levels of NO, and low levels of MDA in the control group. Under the light of these findings, we believe that the oxidative stress, inflammation, and lipid peroxidation have a role in the pathogenesis of the metabolic syndrome. Consequently, the level of NO changes significantly. Meanwhile, because of the increase in the coagulation tendency, the level of fibrinogen increases as well.Key Words: MDA, NO, Fibrinogen, hs-CRP.