N-asetilsisteinin intestinal iskemi-reperfüzyon hasarına etkisi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada intestinal iskemi/reperfüzyon hasarının önlenmesinde N-asetilsisteinin etkisi araştırılmıştır. Çalışmada 48 adet Wistar-Albino cinsi sıçan kullanılmıştır. Her biri 8 adet sıçan içeren gruplar halinde 6 grup oluşturulmuştur. Gruplar sırasıyla; Grup 1 : Kontrol, Grup 2: İskemi, Grup3: İskemi/Reperfuzyon, Grup 4: İskemi+N-asetilsistein, Grup 5: Îskemi/Reperfuzyon+N- asetilsistein ve Grup 6: Reperfuzyon+N-asetilsistein şeklinde düzenlenmiştir. Deneklere dahil oldukları gruplara göre intestinal 45 dakika süreyle iskemi ve bir saat süreyle reperfüzyon uygulanmıştır. Grup 4 ve Grup 5 'deki deneklere cerrahi işlemin başında, Grup 6' da reperfüzyonun başlaması ile birlikte intravenöz N-asetilsistein verilmiştir. Deney sonunda tüm sıçanlardan biyokimyasal ve histopatolojik incelemeler için intrakardiyak kan örnekleri ve yaklaşık 20 cm'lik ince bağırsak ansı alındı. Biyokimyasal inceleme olarak kan ve doku örneklerinde malondialdehit, süperoksit dismutaz, glutatyon ve nitrik oksit çalışıldı. İnce bağırsak doku örnekleri histopatolojik olarak Chiu sınıflamasına göre incelendi. Biyokimyasal ve histopatolojik sonuçlar Kruskal-Wallis varyans analizi ve Mann Whitney U testleriyle değerlendirildi. Deneysel intestinal İskemi/Reperfuzyon modelinde N-asetilsisteinin koruyucu etkilerini araştırmak amacıyla çalışılan biyokimyasal parametrelerden biri olan Malondialdehitin hem plazma, hem de doku düzeyleri en yüksek İskemi/Reperfuzyon grubunda bulundu (p<0.05). İskemi sonunda oluşan hasarda N-asetilsistein, eritrosit glutatyon düzeyini arttırarak etkili olurken, ince bağırsaklarda oluşan hasarda doku glutatyon düzeylerinde anlamlı bir artma oluşturmadığı sonucuna vardık (p>0.05). N-asetilsisteinin reperfüzyon hasarına karşı plazma nitrik oksit düzeylerini azaltarak antioksidan bir etki 47göstermediği, öte yandan iskemik hasara karşı plazma nitrik oksit düzeylerini azaltarak koruyucu bir etki gösterdiği sonucuna vardık (p<0.05). Sonuç olarak, biyokimyasal ve histopatolojik değerlendirmeler ışığında, oluşturduğumuz deneysel intestinal iskemi/reperfuzyon modelinde N-asetilsistein uygulamasının hem iskemi hem de reperfuzyon hasarına karşı korumada etkili olduğu kanısına varıldı. Anahtar Kelimeler: İnce bağırsak, Reperfuzyon hasarı, N-asetilsistein. 48

EFFECT OF N-ACETYLCYSTEINE ON INTESTINAL ISCHEMIA- REPERFUSION INJURY SUMMARY In this study, the effect of N-acetylcysteine on preventing intestinal ischemia/reperfusion injury has been researched. 48 Wistar-Albino rats have been used in this study in 6 groups, each including 8 rats. Groups have been arranged as; Group 1: Control, Group 2: Ischemia, Group 3: Ischemia/Reperfusion, Group 4: Ischemia +N-acetylcysteine, Group 5: Ischemia/Reperfusion + N-acetylcysteine and Groupö: Reperfusion + N-acetylcysteine, respectively. 45 minutes of intestinal ischemia and one hour of reperfusion has been applied to objects according to their groups. Intravenous N-acetylcysteine is administered at the begining of the surgery to group 4 and 5 objects, and at the begining of reperfusion to group 6 objects. At the end of the experiment, intracardiac blood samples and 20 cm of intestinal loops has been collected from all rats for biochemical and histopathological examinations. As biochemical examinations, malondialdehide, superokside dismutase, glutation and nitric okside have been studied on blood and tissue samples. Intestinal tissue samples have been examined histopathologically according to Chiu Clasification. Biochemical and histopathological outcomes have been evaluated by using Kruskal-Wallis variant analises and Mann Whitney U test. Malondialdehide, which is one of the biochemical parametes used with the aim of researching the protective effects of N-acetylcysteine in the model of experimental intestinal 49ischemia/reperfusion and of which both the plasma and tissue levels were found to be in the higest ischemia/reperfusion group (p<0.05). As a result of the injury of ischemia, N- acetylcysteine was effective by increasing the level of erythrocyte glutation, however, we did not find significant incrase in the levels of tissue glutation in the injury occured in small intestine (p>0.05). In this study, we found that N-acetylcysteine decreases plasma nitric okside levels againist reperfusion injury and does not create an antioxidant effect. On the other hand, it demonstrates protective effect by decreasing nitric okside levels againist ischemia injury. In conclusion, it has been suggested, in the light of biochemical and histopathological evaluations of our experimental study that N-acetylcysteine administiration is effective to prevention of injury in both ischemia and reperfusion. Key Words: Small intestine, Reperfusion injury, N-acetylcysteine. 50