Organ spesifik kontrast madde (mangafodipir trisodyum) ile pankreas malign kitlelerinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Radyolojideki hızlı gelişmeler teknoloji ve ilaç sektörünün işbirliği ile paralellik göstermektedir. Pankreas görüntülemesinin teknik ve anatomik nedenlerle zorluğu yanı sıra, pankreas tümörlerinde yaşam süresinin kısalığı tanısal önemi daha da arttırmaktadır. Çalışmamızın amacı, yeni bir organ spesifik ajan olan Mangafodipir trisodyum'un (Mn-DPDP, Teslascan) pankreası tutan malign kitleleri belirlemedeki yerinin rutinde kullanılan MRG sekanslarını karşılaştırarak kantitatif olarak değerlendirilmesidir. Çalışma kapsamına alınan ve pankreas tümörü tanımlanan 17 hasta T1A Spin Echo, yağ baskılı T1A Spin Echo ve T1A Gradient Echo sekansı ile incelendi. Çalışmamızda kullandığımız üç sekansın kontrast sonrası kontrast gürültü oranlarındaki artışı yüzde ile ifade ederek, bu artışların anlamlı olup olmadıklarını ve birbirlerine olan üstünlüklerini saptandığında, eşleştirilmiş dizilerde ` t ` testi ile sekansların kontrast öncesi ve sonrasında p<0,0001 düzeyinde anlamlı bir farklılık bulundu; ANOVA tek yönlü varyans analizinde T1A yağ baskılama sekansında p<0,0001 düzeyinde anlamlı bir farklılık mevcuttu; ANOVA sonrası anlamlı çıkanlara POST-HOC yöntemlerinden `Scheffe testi` uygulandığında yağ baskılı T1A Spin Echo sekansında, T1 A Spin Echo ve T1 A Gradient Echo sekanslarına göre p<0.0001 düzeyinde anlamlı bir farklılık saptandı. Sonuç olarak, çalışmamızda MRG kontrastı olarak Mn-DPDP'nin pankreasın malign kitlelerinde T1A sekanslarda ve özellikle T1A yağ baskılama sekansı ile efektif bir şekilde kullanılabileceği gösterildi. Konvansiyonel ve dinamik incelemenin yetersiz kaldığı klinik şüpheli olgularda tanıya ışık tutacağı kanısına varıldı. 46Anahtar Kelimeler: Mangafodipir trisodyum (Mn-DPDP), Kontrast-Gürültü oranı, MRG, T1A sekanslar 47

EVALUATION OF PANCREATIC MALIGN MASSES WITH ORGAN SPECIFIC CONTRAST MEDIUM (MANGAFODIPIR TRISODIUM) SUMMARY Rapid developments in radiology show the result of cooperation between technology and the drug industry. It stresses the importance of this new technique in pancreas imaging and improves survey of pancreas masses. The aim of our study is to compare qualitatively routinely used MR sequences in determining pancreas malign masses to the new contrast agent called Mangafodipir trisodium. The seventeen subjects in whom pancreas tumours were detected in the course of the study were examined with three T1 weighted MR seqeuences. They were diagnosed through pathological assessment or additional imaging methods. We expressed in percentages the increase in contrast-noise ratios after administration of contrast medium in three sequences. We tried to determine whether these increases were meaningful or not and how they related to each other. These were the results: In paired samples with `t` test, a significant relation at p<0,001 was observed in sequences before and after contrast medium administration; there was a significant relation to T1 weighted fat saturated sequence in the Anova one-way variance analysis at p<0,001; post ANOVA, the Scheffe test (POST-HOC method) showed that T1 weighted fat saturated sequence is superior to T1 weighted Spin Echo and T1 weighted Gradient Echo sequences at p<0,001. 48Our study indicates that Mn-DPDP as a MR contrast medium in pancreas malign masses can be effectively used with T1 weighted sequences, especially T1 weighted fat saturated ones. It is concidered helpful in diagnoses of cases where conventional and dynamic examination is insufficient. Key Words: Mangafodipir trisodium (Mn-DPDP), Contrast-Noise Ratio, MRI, T1 weighted sequences 49