Total diz artroplastisi uygulamalarımızda patella yüzeyi değiştirilen ve patellası korunan hastaların klinik karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Klinik olarak yapılan bu çalışmada total diz artroplastisi esnasında patellar eklem yüzeyi değiştirilmiş 52 diz ile patellar yüzeyi korunmuş 53 hasta karşılaştırıldı. Bu karşılaştırma 'Knee Society' skorlama sistemi, diz önü ağrısı, patellofemoral eklem fonksiyonu ve eklem hareket açıklığı gibi klinik parametreler göz önüne alınarak yapıldı. Postoperatif dönemde her iki grup arasında yapılan karşılaştırmada, toplam klinik skor (p= 0,946), diz skoru (p= 0,589) ve fonksiyon skoru (p= 0,598) arasında fark saptanamamıştır. Postoperatif yeni gelişen diz önü ağrısı (p= 0,53) bakımından da gruplar arasında fark yoktur. Patellofemoral eklem fonksiyonlarını gösteren merdiven inme kapasitesi (p= 0,057) ve sandalyeden kalkma becerileri (p= 0,874) göz önüne alındığında da her iki grup arasında belirgin bir fark saptanamazken, diz eklem hareket açıklığı patellası korunan hastalarda daha iyi bulunmuştur (p= 0.006). Klinik olarak her iki grup arasında postoperatif takiplerde anlamlı farklar saptanmaması nedeniyle rutin olarak patellar kıkırdak değişimi uygulanmasını doğru bulmamaktayız. Sadece seçilmiş hastalarda cerrahın tercihine bağlı olarak patellar eklem yüzeyi değiştirilmelidir. Böylece gereksiz yere patellar komponent kullanımından doğacak patellar komponente bağlı komplikasyonlardan kurtulmuş olunur. Ayrıca patellar komponente bağlı komplikasyonlann tedavisi zor, revizyon sonrası postoperatif hasta memnuniyeti kötüdür. Postoperatif hastanın fonksiyonu ve eklem hareket açıklığı uygulanan cerrahi yöntem kadar postoperatif rehabilitasyon programına ve hasta uyumuna da bağlıdır. 91Anahtar kelimeler: Osteoartrit, total diz artroplastisi, patellar komponent, patellar yüzey değişimi. 92

CLINICAL COMPARISON OF PATIENTS WITH RESURFACING VERSUS NON-RESURFACING OF THE PATELLA IN TOTAL KNEE ARTHROPLASTY SUMMARY In this clinical study 52 patients with resurfacing of the patella were compared with 53 patients without resurfacing of the patella during total knee arthroplasty. This comparison was based on clinical parameters such as 'Knee Society' scoring system, anterior knee pain, patellofemoral joint function and range of motion. At their last follow-up, statistically there was no significant difference between the resurfaced and non-resurfaced patellae with respect to 'Knee Society' total clinical scoring system (p=0.946), knee score (p=0.589) and fonctional score (p=0.598). There was also no significant difference with respect to new anterior knee pain (p=0.53)between the two groups. When we look at the stair climbing capacity (p= 0.057) and rising from chair (p=0.874) which were indicators of patellofemoral joint function we could not find any statistically significant difference between the groups. But the non-resurfaced group had a better range of motion postoperatively (p=0.006). Based on our results, we can not suggest routine patellar resurfacing during total knee arthroplasty. According to the surgeon's choice selective patellar resurfacing can be applied to the patients if necessary. By this way, the surgeon can avoid unnecessary patellar component 93complications. These complications due to the patellar component are also hard to treat and patient satisfaction is not good after revision of the component. Postoperative function of the patient and postoperative range of motion are affected from the success of postoperative rehabilitation programme and patient complience to this programme as well as the success of the surgical procedure. Key words: Osteoarthritis, total knee arthroplasty, patellar component, patellar resurfacing. 94