Bozulmuş açlık glukozu, bozulmuş glukoz toleransı, iyi kontrollü ve kötü kontrollü diyabetes mellituslu bireylerde periferik sinirlerin ve frenik sinirin elektronöromiyografik incelenmesi

Abstract

Diyabetes mellitus, bir yandan yüksek morbidite ve mortalite hızı, diğer yandanyüksek tedavi harcamaları ve iş gücü kaybı nedeni ile, hem hastaya hem de topluma büyükyük getirmesinden ötürü, önemli bir sağlık sorunudur. Gelişen teknoloji ile birlikte sedanteryaşam ve obezitenin yaygınlaşması, hastalığın tüm dünyada sıklığının giderek artmasınaneden olmaktadır. Diyabet tanısı konulmadan yıllar önce komplikasyonlar gelişmeye başlar.Diyabetik nöropati, diyabetik hastalardaki en sık görülen komplikasyonlardandır.Diyabetiklerin %7'sinde tanı esnasında nöropati mevcuttur. Günümüzde subklinik nöropatiformlarını ortaya çıkarmak amacıyla, elektrodiagnostik çalışmalara ağırlık verilmiştir. Bunedenle biz de çalışmamızda pre-diyabetik ve insülin kullanma aşamasına gelmeyen, iyi vekötü kontrollü diyabetik hastaların nöropatisini değerlendirmek, araştırmalarımıza yeni birsinir alanı ekleyebilmek amacıyla, konvansiyel elektronöromiyografi ile, periferik ve freniksinir iletilerini çalıştık. Sinirlerin latans, amplitüd ve ileti hızı parametrelerini değerlendirdik.Çalışmamıza yaş ortalaması 48,45±6,30 yıl olan, 39'u erkek, 56'sı kadın, belirginnöropatik yakınmaları olmayan, toplam 95 kişi alındı. Bunların 19'unda kötü kontrollü Tip 2diyabetes mellitus, 18'inde iyi kontrollü Tip 2 diyabetes mellitus, 19'unda bozulmuş glukoztoleransı ve 21'inde bozulmuş açlık glukozu tanısı mevcuttu. 18 kişi de kontrol grubunuoluşturmaktaydı. Diyabetik hastalar diyet ve oral antidiyabetik tedavisi altındaydılar.Çalışmaya alınan grupların, periferik sensorimotor nöropati varlığını araştırmak içinsensoryal sinirlerden median, ulnar ve sural, motor sinirlerden de median, ulnar, commonperonealis ve tibial sinirlerin latanslarına, amplitüdlerine ve ileti hızlarına bakıldı.Hastalarımızda aşikar nöropati sıklığı az olmasına rağmen bakılan paremetreler, gruplararasında farklılık gösterdi.Sonuç olarak, kötü kontrollü diyabetes mellitus grubunun sensoryal ve motorsinirlerinin daha fazla etkilendiğini, bu etkilenmenin henüz nöropati düzeyinde olmadığınıgördük. Diyabeti regüle olmayanlarda hastalık süresi kısa da olsa, periferik sinirlerinetkilenmeye başladığı görülmektedir.Diyabetik hastaların bazılarında kardiyak ve solunumsal herhangi bir hastalıkolmamasına rağmen solunum sıkıntısı bulunmaktadır. Diyabet, solunum fonksiyon testleriüzerinde restriktif paterne yol açmaktadır. Ayrıca diyabetik hastalarda pulmonerdisfonksiyona ek olarak, akciğer volümünün azalmasına neden olan diyafragma güçsüzlüğüde bulunmaktadır. Bunun nedeninin inspiratuvar kasların tutulumundan ziyade, diyabetin sıkgörülen komplikasyonlarından nöropati ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Diyafragmakasının diğer kaslara nazaran daha çok etkilenmesi, frenik sinirin uzunluğu ileilişkilendirilmiştir.Biz de çalışmamızda, prediyabetik olgularla, insülin kullanmayan, iyi ve kötükontrollü Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda, rutinde değerlendirilen periferik sinirlerin yanısıra, bozulmuş diyafragma performansının olası bir göstergesi olabilen, frenik sinirnöropatisinin varlığını da araştırdık. Hastalarımızda, belirgin frenik sinir nöropatisi olaraktanımlanabilecek bulgular saptamadık. Fakat frenik sinir amplitüdlerini sağlıklı kontrollerdendüşük bulduk. Özellikle kötü kontrollü diyabetes mellitus ve bozulmuş açlık glukozugrubunun amplitüd değerlerinin kontrol grubuna göre düştüğünü gözlemledik. Kötü kontrollüdiyabetes mellitus grubundaki bu düşüş, diyabetin daha ileri yıllarında nöropati gelişeceğiningöstergesi olabilir.Özetle çalışmamızda, diyabetin erken döneminde sayılacak olgularımızda, aşikarfrenik sinir nöropatisi değerlerine rastlamadık. Fakat, diyabeti regüle olmayan hastalarımızınfrenik sinir amplitüd değerlerinin düştüğünü gördük. Amplitüddeki bu düşüş, frenik sinirtutulumu olduğunun habercisidir. Diyabet yaşı ileri olan, açıklanamayan dispne ve ortopneşikayetleri olan diyabetik hastalarda klasik elektronöromiyogafi parametrelerine ek olarak,frenik sinir elektronöromiyografisi yapılarak, frenik sinir nöropatisinin araştırılması gerektiğikanısındayız.Anahtar kelimeler: Frenik sinir, nöropati, diyabet, elektronöromiyografi.

Diabetes mellitus is a major health problem for both patients and the populationbecause of its high mortality and morbidity and high costs of therapy. By the proceedingtechnology and sedative lifetyle and obesity becoming widespread, diabetes is becoming moreand more frequent throughout the world.Diabetic neuropathy is one of the most frequent complications of the disease. The 7%of the patients has neuropathy at the time they are diagnosed. Recently, electrodiagnosticstudies has been accelerated in order to evaluate the subclinic neuropathic forms. Because ofthis reason, in our study, both peripheral and phrenic nerve transmissions in patientsprediabetic and good or poorly controlled but not in need of insulin are studied withconventional electromyelography to evaluate the neuropathy and add a new nerve area to ourknowledge. The latencies, amplitudes and velocity parameters of the nerves are evaluated.95 patients, 39 male and 56 female patients with median age 48.45 ± 6.3 years, who donot have significant neuropathic complaints are included in our study. 19 of these had poorlycontrolled Type 2 diabetes mellitus, 18 had good controlled Type 2 diabetes mellitus, 19 hadimpaired glucose tolerance and 21 had impaired fasting glucose. 18 patient were forming thecontrol group. Diabetic patients were under diet and oral antidiabetic therapy.In our study groups, latencies, amplitudes and velocities of the median, ulnar and suralnerves as sensorial nerves and median, ulnary, common peronealis and tibialis nerves asmotor nerves are examined to evaluate the presence of peripheral sensory-motor neuropathy.Although the obvious neuropathy frequency in our patients is few, there were differences inthe paremeters between the groups.As a result, it is observed that the sensorial and motor nerves of the poorly controlleddiabetes mellitus group has been effected more, but this effect has not been to the level ofneuropathy. It is also observed that in the patients with unregulated diabetes, the duration ofthe disease is short, but the peripheral nerves are leaded to be effected.Some of the diabetic patients had dyspnea in spite of the absence of any cardiac orrespiratory problem. Diabetes has a restrictive pattern over respiratory function tests.Furthermore, in addition to the pulmonary disfunction in diabetic patients, weakness ofdiapraghm leading to the decreased pulmonary volume is also present. The reason for thissitation is thought to be associated to neuropathy, one of the frequent complications of thediabetes rather than inspiratory muscle involvement.In our study, with prediabetic subjects, and in patients which are, not insulin using andwith good or poorly controlled Type 2 diabetes mellitus, besides the peripheral nervesexamined in routine, phrenic nerve pathology as a predictment of impaired diaphragmperformance is also studied. In our patients, we did reached findings that could be defined assignificant phrenic nerve neuropathy. However, the phrenic nerve amplitudes were lower thanhe healthy subjects. Especially, poorly controlled diabetes mellitus and impaired glucosetolarence groups were observed to show lower amplitude values than the control group. Thedecrease in the poorly controlled diabetes mellitus group can be a predictment for adeveloping neuropathy in the future.As a summary, in our study, findings of obvious phrenic nerve neuropathy are notobserved in the subjects in the early period of diabetes. However, in the patients whosediabetes are not regulated, lower amplitudes of phrenic nerve are observed. The decrease inthe amplitude is a messenger to phrenic nerve involvement. In the diabetic patients with olderdiabetic age, unexplained dyspnea and ortopnea, we are in the opinion that, phrenic nerveelectromyelography shall be performed to evaluate phrenic nerve neuropathy in addition tothe classical electromyelographic paremeters.Key words: Phrenic nerve, diabet, neuropathy, electroneuromyography.