Rotator manşon lezyonu olan hastalarda proprioseptif egzersizler ile birlikte uygulanan ayna tedavisinin ağrı, kas gücü, fonksiyonellik ve kinezyofobi üzerindeki etkisi

Abstract

Çalışmamızın amacı; rotator manşon lezyonu saptanan hastalarda proprioseptif egzersizler ile birlikte uygulanan ayna tedavisinin klasik egzersizlere göre ağrı, kas gücü, fonksiyonellik ve kinezyofobi üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Randomize, kontrollü, tek kör olarak planlanan bu prospektif çalışmada hastalar iki gruba ayrıldı. Haftada 3 seans olmak üzere 6 hafta boyunca, birinci gruptaki 16 hastaya klasik egzersiz programı, ikinci gruptaki 16 hastaya ise proprioseptif egzersizler ile birlikte ayna tedavisi uygulandı. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi sonrası, Vizuel Analog Skala (VAS), eklem hareket açıklığı (EHA) ve manuel kas gücü ölçümü, Omuz Ağrı ve Özürlülük İndeksi (OAÖİ), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ), Constant Omuz Skorlaması (COS) ile değerlendirildi. Tedavi sonunda iki grupta da VAS (istirahat, hareket, gece), EHA (fleksiyon, abduksiyon, aktif dış rotasyon), omuz kas gücü ölçümü, OAÖİ (ağrı, özürlülük, toplam), COS (ağrı, günlük aktivite, aktif EHA, toplam) skorlarında iyileşme saptandı (p<0,05). Sadece grup 1'de aktif iç rotasyon, pasif dış rotasyon EHA ölçümünde ve TKÖ puanlarında anlamlı iyileşme gözlenirken, COS kuvvet alt başlığında sadece grup 2' de anlamlı iyileşme gözlendi (p<0,05). Gruplar karşılaştırıldığında, VAS gece skorunda ve OAÖİ'de (ağrı, özürlülük, toplam) proprioseptif egzersiz ve ayna tedavisi alan grupta daha fazla iyileşme saptandı (p<0,05). Bunlar dışında kalan tüm ölçümlerde gruplar arasında farklılık yoktu (p>0,05). Sonuçlarımız her iki egzersiz yönteminin de semptomatik rotator manşon lezyonu tanılı hastalarda etkili olduğunu ve proprioseptif egzersizler ile birlikte uygulanan ayna tedavisinin gece ağrısında azalma ve fonksiyonellikte artış yönünden klasik egzersizlere üstün olduğunu göstermektedir.

The aim of this study was to evaluate the effect of proprioceptive exercises combined with mirror therapy on pain, muscle strength, functionality and kinesiophobia in patients with rotator cuff lesions. In this randomised, controlled, and single-blinded prospective study patients were divided into two groups. For a period of 6 weeks, 3 sessions per week, a classic exercise program was applied to 16 patients in the first group and a proprioceptive exercise program combined with mirror therapy was applied to 16 patients in the second group. Patients were evaluated with Visual Analogue Scale (VAS), joint range of motion (ROM) and manual muscle strength measurement, Shoulder Pain and Disability Index (SPADI), Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), and the Constant Shoulder Score (CS) before and after the treatment. At the end of the treatment; VAS (rest, movement, night), ROM (flexion, abduction, active external rotation), shoulder muscle strength measurement, SPADI (pain, disability, total), CS (pain, daily activity, active ROM, total) scores improved in both groups (p<0,05). Significant improvement was observed in active internal rotation, passive external rotation ROM and TSK scores only in group 1, whereas a significant improvement was observed only in the CS strength subheading in group 2 (p<0,05). As the groups compared with each other, significant improvements were found in VAS night score and SPADI (pain, disability, total) in the group receiving proprioceptive exercise and mirror therapy (p<0,05). There was no difference between the groups with regard to other measurements (p>0,05). Our results showed that both exercise methods are effective in the treatment of symptomatic rotator cuff lesion and suggested that proprioceptive exercises combined with mirror therapy is superior to classical exercises in terms of decreased night pain and increased functionality.