A Post-cold war experience in self-determination and secessionism (the Yugoslav case)

Abstract

ÖZET Bu çalışma bu güne kadar kurulmuş hukuksal yapı doğrultusunda halkların self determinasyonu ile devlet ülkesinin bütünlüğü ilkeleri ve Yugoslavya krizinin bu kavramlara etkisini incelemeyi amaç edinmiştir. Self determinasyon ilkesi sömürgelerin bağımsızlığı ile ilgili uygulanmıştır. Sömürge imparatorluklarının dağılması yasallaştırıldı fakat Birleşmiş Milletler üyesi bir devletten ayrılma yasallaştırılmadı. Ülkenin bütünlüğü ilkesi, iç ve dış unsurların devletin bütünlüğüne karşı kuvvet kullanımını ya saklar ve bununla birlikte ayrılıkçı girişimler ülke bütünlüğü ilkesine aykırı addedilmiştir. Yugoslavya krizi sınırların sadece görüşmeler yolu ile değiştirilebileceğini göstermiştir. Eğer bu yolla değiştirilemezse uti possidetis ilkesi uygulanır. Uluslararası hukukta hangi halkın self determinasyona yeterli olduğu hakkında evrensel bir uygulama geliştirilememiştir.

ABSTRACT This study aims at analyzing the established normative structure towards the principle of self-determination of peop les and the of principle territorial integrity of states, and implications of the Yugoslav crisis to these concepts. The principle of self-determination has been applied with reference to decolonization. The dismemberment of colonical empries was legitimized but secession from a UN member state was not. The principle of territorial integrity were rela ted to the prohibition of use of force againts the territorial integrity of a state by external and internal elements. Seces sionist attemps are regarded as against the territorial integ rity principle. The Yugoslav crisis has implied that frontiers can only be changed through negotiated settlement, if not the principle of uti possidetis applies to the case and international community have not yet been able to develop international law with a uni versal application to the question of which people qualifies for self-determination. IV