The Baghdad Pact: An Anglo-American quest for policy in the middle east
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Özet Bu çalışma Ortadoğu'da Bağdat Paktı'nın kurulması üzerinedir ve bu güvenlik organizasyonu çevresindeki İngiliz-Amerikan ilişkilerini analiz eder. Sovyetler Birliği 'ni güneyden sınırlayan ülkelerin bir savuma organizasyonu içerisine dahil edilmesi, 1950'lerin ilk yarısında Amerikan kavramsallaştırması olan Kuzey Kuşağı proj esiydi. Sonuçta, Bağdat Paktı, içinde İngiltere'nin başı çeken ülke olduğu Kuzey Kuşağı projesi 'nin bir uygulaması oldu. Türkiye, Irak, İran, Pakistan ve İngiltere'nin içerisinde olduğu ve Amerikanın da gevşek bir şekilde ilişkili olarak tanımlandığı Bağdat Paktı, genel bir istikrarsızlık döneminde Ortadoğuda Batı pozisyonları 'nın güçlendirilmesi için tasarlanmış bir güvenlik organizasyonuydu. Bir Kuzey Kuşağı devletleri grubu oluştumaya doğru ilk adım 3 Nisan 1954' de Türkiye ve Pakistan arasında imzalanan dostluk ve işbirliği anlaşması oldu. Bunu takiben, 24 Şubat 1955'de Türkiye ve Irak arasında Bağdat'da Pakt imzalandı. 5 Nisan da İngiltere'nin resmi girişiyle, Türk-Irak Paktı, Bağdat Paktına dönüştü. Bağdat Paktı'nın kurulması, karmaşık uluslararası değişimlerle aynı zamana ve aralarında özellikle Mısır'ın olduğu bölgedeki ülkelerin farklı algılamalarıydı karşılaştı. Başlangıçtan itibaren, bir Mısır milliyetçisi ve Arab birliği savunucusu olan Cemal Abd-ül Nasır, Pakt 'a karşı çıktı ve vazgeçmez şekilde Irak hükümetini bu İngiliz insiyatifine katılmakla suçladı. Nasır'ın Pakt karşıtı politikaları, halkın hassasiyetini kontol etmekte zorlanan Ürdün hükümeti üzerinde de etkili oldu. Sonuç olarak, Ürdün Pakt 'in dışında kaldı. Bu gelişmelere rağmen, Amerikan hükümetin de Bağdat Paktı ve Mısır hakkında birbirinden ayrı görüşler vardı. Bu zemin belirlenmiş olarak, tezde tartışılacak ana tema, Bağdat Paktı etrafındaki İngiliz-Amerikan politikaları ve bu güvenlik mekanizması 'nın uzun ömürlü olmasını engelleyen olaylardır. Ortadoğu'da güçlü bir savunma gruplaşması 'nın başanlamaması, Amerika ve İngiltere arasındaki mutabık hareketlerin eksikliğindendi. İngiltere'nin bölgede id görüşleri, Amerika'nın bölgesel dinamikleri algılamasıyla zıtlaşmıştı. En son olarak, Amerika organizasyon içerisinde kendini gözlemci statüsü ile bağladı. Irak'ın 1958'de muhalif askeri birimlerin darbesinin ardından ayrılmasıyla da Bağdat Paktı işlevsel olarak sona erdi. Abstract This study considers the making of the Baghdad Pact in the Middle East and analyses the Anglo-American relations around this security organisation. A defense organisation which was to embody states bordering south of the Soviet Union was the American conception of the Northern Tier project in the first half of the 1950s. The Baghdad Pact eventually represented an adaptation of the Northern Tier in which Britain was the leading country. The Baghdad Pact to which Turkey, Iraq, Iran, Pakistan and Britain belonged and of which the United States was defined loosely associated was a security organisation designed to entrench the Western positions against the Soviet Union in the Middle East in an era of general instability. The first step towards the forming of a group of Northern Tier States was a treaty of friendship and cooperation signed on 3 April 1954 between Turkey and Pakistan. Subsequently, the Pact between Turkey and Iraq was signed in Baghdad on 24 February 1955. On 5 April, Britain's formal accession turned the Turkish-Iraqi Pact into the Baghdad Pact. The formation of the Baghdad Pact coincided with chaotic international changes and different perceptions of the regional states especially that of Egypt. From the outset, Gamal Abd-el Nasser, and Egyptian nationalist, and a Pan-Arabist, opposed the Pact and unremittingly blamed the Iraqi government for joining this British initiative. Nasser's anti-Pact policies had also effect on the Jordanian government which had problems to control the public sentiment. As a result, Jordan remained outside of the Pact. Despite these developments, American involvement in this alliance remained less extensive than British involvement. Apparently, there were divided views in the US government about the Baghdad Pact and Egypt. Given this premise, the main theme which will be discussed in this dissertation is the Anglo-American policies and their differences around the Baghdad Pact and the events which hampered this security organisation to develop into a long-lasting security mechanism. The failure to accomplish a strong defensive grouping in the Middle East was the end result of the lack of unanimous actions of the US and Britain. British views of the region was contrasted with the American government's perception of regional dynamics. Ultimately, the US contended itself with observer status in the organisation. In the end, after Iraq's defection in 1958 following the coup of dissident military units, the Baghdad Pact functionally ended. IV
Collections