Turkey`s quest for a western alliance (1945-1952): A reinterpretation

Abstract

Özet Bu tez Türkiye'nin 1945 ve 1952 yılları arasındaki Batı ile ittifaka girme arayışını ittifak teorileri çerçevesinde incelemektedir. Bu teorik açıklamaların hiçbiri `neden Türkiye Batı bloğu ile ittifaka girdi ama neden Sovyet bloğuyla ittifaka girmedi veya tarafsız kalmadı?` sorusuna yeterli bir yanıt verememektedirler. Bu tez Türkiye'nin NATO'ya girme isteğinin hem dış hem de iç sebeplerden kaynaklandığını ileri sürmektedir. Türkiye'nin Batı bloğu ile ittifaka girmesinin dış nedeni olarak genellikle 'Sovyet tehdidi' ileri sürülmektedir. Ancak, bu tez bunun Türkiye'nin Batı ile ittifak arayışının dış nedeni olmadığını savunmaktadır. Çünkü Türkiye'ye karşı 'Sovyet tehdidi' yoktu fakat sadece talepler vardı. Bu taleplerle Sovyetler Birliği tarihsel bir amaç olan Boğazlan kontrol etmek ve Akdeniz'e ulaşmayı gerçekleştirmeyi istiyordu. Bu yüzden, Sovyetler Birliği Türkiye'ye karşı sürekli bir 'sinir savaşı' yürüttü; ancak, bununla hiçbir amacına ulaşmadı. Türkiye'nin NATO'ya girmesinin esas dış nedeni geçmişteki derslerdir yani, Birinci Dünya Savaşı öncesinden beri diplomatik ve askeri olarak yalnız kalması Osmanlı İmparatorluğu için çok pahalıya mal olmuştur. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Osmanlı geleneğinden gelen ve Osmanlı döneminin tecrübelerine sahip olan Türk devlet adamları, Türkiye'nin tekrardan büyük güçler tarafından bölünebileceği kaygısını duymuşlardır. Yeni kurulmuş, Sovyetler Birliği ve Batı ülkeleriyle karşılaştırıldığında zayıf bir güç olan Türkiye, güvenliğini sadece kendisini ve Batılı güçlerle bir askeri ittifaka bağlayarak sağlayabilirdi. Türkiye'nin Batı bloğu ile ittifakının iç nedeni, bir devlet politikası olan Batılılaşma politikasıdır. Batılılaşma politikası ile Türkiye kendisini Arap kültür ve geleneğinin etkisinden ayırmayı ve kendisini tamamen Batı dünyasına eşit, modern ve endüstrileşmiş bir devlet olarak bütünleştirmeyi amaçlamıştır. Endüstrileşmenin gerçekleştirilebilmesi Amerikan askeri ve ekonomik yardımının Türkiye'ye devamına bağlıydı. Türkiye NATO'ya girerek yüksek askeri masraflarını yabancı ittifak üyelerine dağıtabilecek ve bütçesini düzenleyerek endüstrileşme programını tamamlayabilecekti. IV KDMFL®

Abstract This thesis is a study on Turkey's quest for a Western alliance between the years 1945 and 1952 within the framework of alliance theories. Neither of these theoretical explanations provide a sufficient answer to the question of `why did Turkey ally with the Western bloc but not with the Soviet bloc or choose neutrality?` This thesis argues that Turkey desired to join NATO because of external and internal reasons. Regarding the external reason of Turkey's alliance with the Western bloc, it is commonly argued that because of the 'Soviet threat' Turkey entered NATO. However, the argument of this thesis is that this was not the external reason of Turkey's quest for a Western alliance, because there was no 'Soviet threat' against Turkey, but only demands in order to realize the historic Russian desire to control the Straits and ensure access to the Mediterranean. Therefore, a continuous Soviet 'war of nerves' against Turkey was conducted but came to nothing. The major external reason of Turkey's entrance into NATO was lessons of the past, namely the diplomatic and military isolation, which was very costly to the Ottoman Empire. After WW II, the Turkish officials, coming from the Ottoman tradition and having had the experiences of the Ottoman era were suspicious that Turkey could again be a bargaining point between the great powers. Thus, Turkey as a newly established state and a weak power vis-â-vis the Soviet Union and Western countries, could guarantee its security only by tying itself as well as the Western powers into a military alliance. The domestic reason of Turkey's alliance with the Western bloc was the state policy of Westernization, which was its desire to divorce itself from the Arabic sphere of culture and tradition, and its full integration into the Western world as an equal, modern, and industrialized state within the Western world. The achievement of industrialization depended on the continuation of US military and economic aid to Turkey. And, by joining NATO, Turkey could distribute the costs of high military expenditures to foreign allies by which it could complete its civil industrialization program by redirecting its domestic budget. Ill