Farklı final irrigasyon protokollerinin kalsiyum silikat içerikli kök kanal dolgu materyallerinin kök kanalına bağlanma dayanımı üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; kalsiyum silikat içerikli biyoseramik kök kanal dolgu patları olan Endosequence BC Sealer ve Well Root ST'nin, farklı final irrigasyonu uygulanmış kök kanallarında bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Çalışmada 104 adet insan üst santral kesici dişleri kullanıldı. Kök boylarını standardize etmek amacıyla, dişlerin koronal kısımları kök boyları apeksten itibaren 13 mm olacak şekilde uzaklaştırıldı. Kök kanalları, ProTaper Universal Ni-Ti döner eğe sistemi kullanılarak şekillendirildi. Daha sonra kök kanalları, kullanılacak farklı final irrigasyon protokollerine göre her grupta 26 diş olacak şekilde rastgele 4 gruba ayrıldı, bu gruplar da kullanılacak kök kanal patına göre kendi içinde her birinde 13 diş olacak şekilde 2 alt gruba ayrıldı. Grup 1: %5,25 NaOCl +%17 EDTA +%5,25 NaOCl, BC Sealer; Grup 2: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + %5,25 NaOCl, Well Root ST; Grup 3: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + Distile su, BC Sealer; Grup 4: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + Distile su, Well Root ST; Grup 5: %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX, BC Sealer; Grup 6: %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX, Well Root ST; Grup 7: %2 CHX + %17 EDTA +Distile su, BC Sealer; Grup 8: %2 CHX + %17 EDTA +Distile su, Well Root ST. Kök kanallarının final irrigasyon işlemi tamamlandıktan sonra, örnekler BC Sealer ve Well Root ST kök kanal dolgu patları ve güta-perka kullanılarak tek kon tekniğiyle dolduruldu. Dişler 37˚C'de %100 nemli ortamda 1 hafta bekletildi. Daha sonra her örnekten apikal, orta ve koronal üçlüden olmak üzere, 2 mm (± 0,1 mm) kalınlığında üçer adet yatay kesit elde edildi. Örnekler Universal Test cihazına yerleştirildi ve itme kuvveti, kök kanal dolgusu ve dentin arasındaki bağlantıda kopma gerçekleşene kadar apikokoronal yönde 1mm/dk sabit hız ile uygulandı. Nexygen veri analiz programı (Lloyd LRX, Fareham, UK) kullanılarak kopma kuvvetleri Newton (N) cinsinden kaydedildi ve megapaskala (MPa) çevrilerek bağlanma dayanımı hesaplandı. Kullanılan yıkama solüsyonlarından ve patlardan bağımsız olarak en yüksek bağlanma dayanımı değerleri sırasıyla apikal, orta ve koronal üçlü bölgelerinden elde edildi ve tüm gruplar arasındaki farklılık anlamlı bulundu (p<0,05). İstatistiksel olarak anlamlı en yüksek bağlanma dayanımı değeri %5,25 NaOCl + %17 EDTA + %5,25 NaOCl ve %2 CHX + %17 EDTA + Distile su gruplarında, en düşük bağlanma dayanımı değeri ise %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX grubunda elde edildi (p<0,05). Kök kanal patları arasında da Endosequence BC Sealer kök kanal patının bağlanma dayanımı değerlerinin, Well Root ST kök kanal patının bağlanma dayanımı değerlerinden istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek olduğu görüldü (p<0,05). Anahtar Sözcükler: Bağlanma dayanımı, Endosequence BC Sealer, İrrigasyon, Well Root ST.

The aim of this study was to evaluate the bonding strength of Endosequence BC Sealer and Well Root ST, which are calcium silicate containing bioceramic root canal sealers, on root canals with different final irrigation. In the study 104 human maxillar central teeth were used. Crowns were removed and root lenghts were adjusted to 13 mm. Root canals were prepared with ProTaper Universal Ni-Ti rotary files. Then, teeth were randomly divided into four groups (n=26) according to the different final irrigation solutions to be used and these groups were divided into two sub-groups (n=13) according to root canal sealers to be used. The groups were as follows: . Group 1: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + %5,25 NaOCl, BC Sealer; Group 2: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + %5,25 NaOCl, Well Root ST; Group 3: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + Distilled water, BC Sealer; Group 4: %5,25 NaOCl + %17 EDTA + Distilled water, Well Root ST; Group 5: %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX, BC Sealer; Group 6: %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX, Well Root ST; Group 7: %2 CHX + %17 EDTA +Distilled water, BC Sealer; Group 8: %2 CHX + %17 EDTA +Distilled water, Well Root ST. After finally irrigation of the root canal system completed, teeth were obturated with BC Sealer or Well Root ST root canal sealers and gutta-percha cone with single cone. The specimens were stored at 37ºC in 100% humidity for one week. Horizontal sections with a thickness of 2 mm (± 0,1 mm) were obtained, from coronal, middle and apical regions of each sample. The push-out force was applied in an apicocoronal direction until bond failure occurred. The force was recorded by using Nexygen Data analysis software (Lloyd LRX, Fareham, UK). The maximum failure load was recorded in Newtons and was used to calculate the push-out bond strength in Megapascals (MPa). Regardless of the irrigation solutions used, the highest values of bonding strength were obtained from the apical, middle, and coronal third regions, respectively, and the difference between all groups was significant (p<0,05). The highest statistically significant bonding strength were obtained in the %5,25 NaOCl + %17 EDTA + %5,25 NaOCl group and %2 CHX + %17 EDTA +Distilled water group, and the lowest in the %2 CHX + %17 EDTA + %2 CHX group (p <0.05). The bonding strength of BC Sealer were found to be significantly higher than the Well Root ST (p<0,05). Keywords: Bonding strength, Endosequence BC Sealer, Irrigation, Well Root ST.