Understanding the new middle eastern leaders: An operational code approach

Abstract

Siyasi İslam hareketi ve belli başlı İslamcı örgütler Soğuk Savaş sonrası dönemde Orta Doğu ve Kuzey Afrika'da muazzam bir şekilde güçlenmişlerdir. Müslüman Kardeşler dünyanın en büyük ve en etkili Islamcı hareketi olarak görülmektedir ve bu özelliği ile Orta Doğu ve Kuzey Afrika politikalarının genel tabiatını ciddi şekilde etkilemektedir. Psikolojik yaklaşım, karar verici durumunda olan liderlerin karakteristik özelliklerinin dış politika çıktılarını anlamada çok kritik bir önemi olduğunu iddia eder (Hudson 2005). Bu literatür içerisinde, liderlerin inançlarının, dış politika yapımına etkisi çerçevesinde, çalışılması dünya politikalarını anlamak için geliştirilen en yenilikçi yaklaşımlardan birisidir (Leites 1951; George 1969). Bu çalışma Operasyonel Kod Analizi kullanarak, Muhammed Mursi, Raşid Gannuşi ve Halid Meşal'ın dış politika davranışlarında kendisini gösteren Islamcı dış politikanın genel motiflerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu tezde iki ana hipotez öne sürülmektedir. Birincisi, Müslüman Kardeşler örgütü ile ilintili olan üç liderin dış politika inançları ile 'standart örneklem' içerisinde yer alan dünya liderlerinin inançları arasında kayda değer bir farklılık bulunmamaktadır. İkinci olarak, tamamen farklı siyasal ve kültürel yapılarda yer almalarına rağmen üç İslamcı liderin dış politika davranışlarının tam benzerlik modeline işaret ettiği varsayımında bulunulmuştur. Analiz sonuçları iki örneklem arasında sadece birkaç istatistiksel olarak önemli farklılık olduğunu saptayıp, üç Müslüman Kardeşler lideri ile ortalama dünya liderinin operasyonel kodlarının birbirlerine yakın olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, bulgular farklı siyasi sistemde hareket etmelerine rağmen üç İslamcı liderin de stratejik çevre içerisinde tanımladıkları 'ötekiye' karşı birbirine benzer dış politika davranışları gösterdiği argümanını desteklemektedir.

Political Islam and particular Islamist organizations have broadly gained strength across the Middle East and North Africa (MENA) in the post-Cold War era. The Muslim Brotherhood (MB) is viewed as the world's largest and most influential Islamist organization impinging upon the wider landscape of contemporary MENA politics. The psychological approach contends that the characteristics of leaders making foreign policy are crucial to understanding ultimate foreign policy outcomes (Hudson 2005). In this literature, the study of leaders' beliefs is one the most progressive approaches to world politics which focuses on leaders' belief systems and their impacts on foreign policy-making (Leites 1951; George 1969). By utilizing the operational code analysis, this research aims to unravel the general patterns of Islamist foreign policy manifested itself in three MB-affiliated MENA leaders' foreign policy behaviors in the post-Arab uprisings era: Egypt's Morsi, Tunisia's Ghannouchi, and Hamas' Meshaal. Two main hypotheses are posited in this thesis. First, the foreign policy beliefs of three MB-affiliated MENA leaders are not significantly different from the world leaders' included in the 'norming group.' Secondly, it is hypothesized that foreign policy behaviors of three Islamist leaders designate uniformity pattern even though these leaders operate in quite different political and cultural settings. The analysis results yield that operational codes of three MB leaders are analogous to the average world leader's since there are only a few statistically significant differences. The findings also support the argument that despite operating in different political systems, all three MB-Islamists exhibit similar foreign policy behaviors towards the 'other' in a strategic environment.