Kadın yoksulluğu ile mücadele aracı olarak mikro kredi uygulamaları: Isparta ili örneği

Abstract

Bu çalışmada, Isparta ilinde kadın yoksulluğu ile mücadele aracı olarak kullanılan mikro kredi uygulamaları incelenmiştir. Türkiye Grameen Mikro Finans Programı (TGMP) Isparta Şubesi'nden elde edilen bilgiler çerçevesinde, mikro kredi kullanan kadınların bulunduğu Isparta Merkez, Atabey, Gelendost, Keçiborlu ve Yalvaç ilçeleri ve bu ilçelere bağlı köyler araştırma alanı olarak belirlenmiştir. Örnek sayısının hesaplanmasında, Olasılığa Dayalı Örnekleme Yöntemleri'nden biri olan Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemin kullanılması sonucu örnek sayısı, 212 kişi olarak hesaplanmıştır. Araştırmanın ana materyalini, 212 kadından anket yöntemi ile toplanan veriler oluşturmuştur.Araştırma sonuçlarına göre, mikro kredi kullanan kadınların %62.26'sının 30-49 yaş aralığında, %54.25'inin eğitim düzeylerinin düşük (ilköğretim), %87.74'ünün evli ve ortalama aile genişliğinin 3.76 kişi olduğu tespit edilmiştir. Kadınların %87.26'sının sosyal güvencesinin olduğu ve %40.09'unun aylık aile gelirinin 1001-1500 TL aralığında olduğu saptanmıştır. Kadınların büyük bir çoğunluğunun (%58.49) var olan işlerini geliştirmek amacıyla kredi kullandıkları ve krediyi kullandıkları iş türlerinin sırasıyla; ticaret (%43.87), elişi/nakış (%28.30) ve hayvancılık (%19.34) olduğu belirlenmiştir. Kadınların yaptıkları işlerde çoğunlukla kendilerinin çalıştığı (%81.13) ve istihdama kayda değer bir katkının sağlanamadığı tespit edilmiştir. Kredinin kadınlara sağladığı sosyal kazanımların ise arkadaş çevrelerinin ve öz güvenlerinin artması olduğu gözlemlenmiştir. Mikro kredi sayesinde kadınların yaklaşık %80'i gelirlerinde eskiye nazaran bir iyileşme olduğunu ve büyük bir çoğunluğu (%89.62) tekrar mikro kredi almak istediklerini belirtmişlerdir. Kadınların %68.40'ı mikro kredi uygulamasına, verilecek kredi miktarının artırılmasını ve %51.89'u taksit ödeme aralıklarının uzun olmasını önermişlerdir. Ayrıca kadınların yaşları, eğitim durumları, çocuk sayıları, medeni durumları, sosyal güvence durumları, eşlerinin gelir durumları ve kredi kullanmadan önceki aile gelirleri ile kullanılan kredi miktarları arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak önemli olmadığı sonucuna erişilmiştir (P>0.05).

In this study, micro-credit applications used as a means of combating women's poverty were examined. In the light of the data gathered from Turkey Grameen Microfinance Program Isparta Branch, Isparta city center, the districts (Atabey, Gelendost, Keçiborlu, and Yalvaç) and villages connected to these districts, where women used micro-credits, have been determined as the research area. In the calculation of the number of samples, simple random sampling method, which is one of the probability based sampling methods, has been used. By using this method, the sample number is calculated as 212. The main material of the study was the questionnaires collected from 212 female participants.According to the research results, 62.26% of women using micro-credits are in the 30-49 age range; 54.25% of them have a low level of education (primary education), 87.74% of these women are married and their average family width is 3.76 people. 87.26% of these women have social security and 40.09% of them have a monthly income between 1001-1500 Turkish Liras. It was seen that the majority of women (58.49%) used credit to develop their existing business, and the business activities they used these credits were: trade (43.87%), handicraft / embroidery (28.30%) and animal husbandry (19.34%). It was found that women mostly worked alone in these works (81.13%) and that no significant contribution was made to employment. It was observed that the social gains of these women were increased number of friends and their self-confidence. When compared to the past, thanks to micro-credits, 80% of women stated that their income increased, and the majority of them (89.62%) want to use micro-credit again. 68.40% of the women proposed an increase in the amount of support by micro credits, and 51.89% of them wanted installment payment intervals to be longer. In addition, it was concluded that the relationship between the age of women, their educational status, number of children, marital status, social security status, income of their spouses and family income before the use of credit and credit used were not statistically significant.