Antalya ve Muğla illerinde nar ağaçlarında kök ve kökboğazı çürüklüğüne neden olan phytophthora türlerinin ve bazı nar çeşitlerindeki reaksiyonlarının belirlenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu tez çalışmasında, ülkemiz nar üretiminin yaklaşık %40'ının yapıldığı Antalya ve Muğla illerinde nar ağaçlarında kurumalara neden olan Phytophthora türleri belirlenmiştir. Sürvey çalışmaları toplam 1703 da alanı kapsayan 113 nar bahçesinde yapılmıştır. İncelemeler sırasında belirti gösteren ağaçlardan toplam 51 adet kök, 136 adet toprak örneği alınmıştır. 19'u kök dokularından, 79'u topraktan olmak üzere toplam 98 adet Phytophthora spp. izolatı elde edilmiştir. Phytophthora türleri, morfolojik özelliklerine ve DNA dizilerine dayanılarak teşhis edilmişlerdir. En sık izole edilen türler P. nicotianae (37 izolat) ve P. palmivora (26 izolat) olmuş, onları sırasıyla P. parvispora (14 izolat), P. inundata (6 izolat), P. cryptogea (4 izolat), P. niederhauserii (4 izolat), P. taxon walnut (2 izolat) ve P. rosacearum (1 izolat) izlemiştir. 4 izolatın ise teşhisleri doğrulanamamıştır. P. nicotianae, P. palmivora, P. parvispora ve P. inundata hem köklerden hem de topraktan izole edilirken, diğer türler sadece topraktan elde edilmişlerdir. Hastalık oranı Antalya ili için %4.49, Muğla ili için ise %5.03 olarak belirlenmiştir. Toprak bulaştırma yöntemine göre yapılan patojenisite testinde, tüm izolatlar nar fidanlarında %20-85 arasında değişen oranlarda hastalığa yol açmışlardır. Bu çalışma, P. palmivora dışındaki diğer türlerin nar ağaçlarında kök ve kökboğazı çürüklüğü yaptığına ilişkin dünya genelindeki ilk kayıttır. Çalışmada ayrıca 10 farklı nar çeşidinin, en yaygın türler olarak belirlenen P. nicotianae ve P. palmivora'ya karşı duyarlılıkları araştırılmıştır. Hicaznar, Katırbaşı, Aşınar, Fellahyemez, İzmir 1513, İzmir 23, BATEM Esinnar, BATEM Hicrannar, BATEM Yılmaznar ve BATEM Onurnar çeşitlerinin kullanıldığı deneme, patojenisite testinde olduğu gibi toprak bulaştırma yöntemine göre yapılmıştır. Deneme sonunda tüm çeşitlerin patojenlere duyarlı olduğu ve P. nicotianae'nın P. palmivora'ya göre daha saldırgan olduğu sonucuna varılmıştır. In this study, Phytophthora species which cause drying in pomegranate trees in Antalya and Muğla provinces where approximately 40% of our country's pomegranate production is made has been determined. Surveys were carried out in 113 pomegranate orchards covering 1703 da. A total of 51 root and 136 soil samples were taken from symptomatic trees. A total of 98 isolates of Phytophthora spp. were obtained from 19 root tissues and 79 soil samples. Phytophthora species were identified based on their morphological characteristics and DNA sequences. The species most frequently isolated were P. nicotianae (37 isolates) and P. palmivora (26 isolates) followed by P. parvispora (14 isolates), P. inundata (6 isolates), P. cryptogea (4 isolates), P. niederhauserii (4 isolates), P. taxon walnut (2 isolates) and P. rosacearum (1 isolate). Identification of 4 isolates could not been confirmed. P. nicotianae, P. palmivora, P. parvispora and P. inundata were isolated from both roots and soil, while the other species were obtained only from soil. Disease incidences were determined as 4.49 %and 5.03% in Antalya and Muğla provinces, respectively. In the pathogenicity test performed with soil infestation method, all isolates caused root rot in pomegranate seedlings ranging from 20% to 85%. This is the first report of all species with the exception of P. palmivora, causing root and collar rot of pomegranate trees worldwide.In addition, the susceptibility of 10 different pomegranate cultivars to P. nicotianae and P. palmivora, which were determined as the most common species, were investigated. Hicaznar, Katırbaşı, Aşınar, Fellahyemez, İzmir 1513, İzmir 23, BATEM Esinnar, BATEM Hicrannar, BATEM Yılmaznar and BATEM Onurnar cultivars were used in this experiment and soil infestation test was used. At the end of the experiment, it was concluded that all cultivars were susceptible to the pathogens and P. nicotianae was more aggressive than P. palmivora.
Collections