Toros sediri (Cedrus libani) ağaç kısımlarından üretilen alçı esaslı levhaların özelliklerinin araştırılması

Abstract

Yüksek Lisans tez çalışması olarak hazırlanan bu çalışmada, ülkemizde önemli bir odun hammaddesi olan sedir odunu ve atıl durumdaki kısımlarının (sedir-kozalak, sedir-kabuk-, sedir ibre) ve yapıştırıcı olarak mineral esaslı (alçı) kullanılarak deneme levhaları üretilmiştir. Bu çalışmada altı farklı üretim şartlarında elde edilen deneme levhalarının fiziksel, mekanik ve teknolojik yangın yalıtımı ve termal testleri yapılarak karışım oranlarının etkileri araştırılmıştır. Genel olarak sedir kabuk, kozalak ve ibre oranının artışının buna benzer şekilde karışımdaki sedir odun ormanın azalmasının levhaların su içinde kalınlık artım özelliklerini azaltıcı etki yapmıştır. Sedir odun-kabuk karışımından üretilen levha tiplerinde en yüksek dik çekme direnci 0,48 N/mm2 olarak karışımdaki sedir kabuk oranının en fazla olduğu Ska5 tipi levhalarda gözlemlenmiştir. Sedir-ibre karışımıyla üretilmiş deneme levhalarda, diğer levha tiplerine göre daha düşük dik çekme direnç değerleri hesaplanmıştır. Genel olarak sedir-ibre karışımından üretilen levhaların diğer sedir-odun, kabuk ve kozalak karışımından üretilenlerden daha düşük olarak hesaplanmıştır. kaldığı sonucu çıkarılabilir. Bu durumun oluşmasında sedir ibrelerinin lifsel durumunun düşük ve yoğunluğunun düşük olmasından kaynaklandığı varsayılmıştır. TS EN-ISO 11925-2 standardına göre tek alev kaynağıyla yapılan yanma davranış denemelerinde, deneme levhalarının yüzeylerde gözlemlenen alev yayılma şeklinin hiçbirisi 150 mm eşik seviyesine ulaşmadığı anlaşılmıştır. Ayrıca, yüzey yakma işlemi sonucunda genel olarak, karışımda sedir odun kullanılmadan üretilmiş diğer deneme levhaları yaklaşık 10-25 oC daha yüksek ısı geçirgenliğine sahip olduğu gösterdiği anlaşılmıştır. En düşük ısı geçirgenliği, SI2 tipi levhada 109.4oC olarak, en yüksek ise KaKo3 tipi levhada, 143,8 oC olarak belirlenmiştir. Sedir odun ve diğer kısımların kullanılmasıyla üretilmiş deneme levhalarında hesaplanan kütle kaybı ile ısı geçirgenlik özelliği ile arasında bir ilişki gözlemlenmemiştir.

This study prepared as a master thesis. The cedar tree, which is an important wood raw material in Turkey and its parts (cedar-cone, cedar-bark-, cedar-needle) was utilized to produced test boards with using mineral based (gypsum) adhesive. The physical, mechanical and technological fire insulation and thermal properties of the test boards obtained from six different production conditions were investigated with investigating effects of mixing ratios.The highest rupture strength of cedar wood-bark mixture was observed as 0.48 N/mm2 in Ska5 type boards with the highest cedar bark ratio in the mixture. In the test boards produced with cedar-needle mixture, lower rupture strength values were calculated compare to other type boards. However, in general, the test boards produced from the cedar-needle mixture were calculated to be lower than those produced from the other cedar-wood, bark and cone mixtures. It was assumed that the fibrous properties and density of needles was lower than others. According to the TS EN-ISO 11925-2 standard, the flame spreadpatterns show that it not reaches to a threshold level of 150 mm. As a result of the surface burning experiments, it is generally understood that the test boards that produced without using cedar wood in the mixtures, showapproximately 10-25oC higher heat conductivity. However, the lowest heat conductance was determined as 109.4oC in SI2 type board and 143.8oC in KaKo3 type board. No correlation was found between the mass loss and the heat permeability of the test boards produced with using cedar wood and its parts.