Evli bireylerin bağlanma stillerinin, bireylerin umutsuzluk düzeyi ve evlilik uyumu üzerindeki etkisi

Abstract

İnsanın, doğumundan itibaren çocuklukta bakım veren ile yetişkinlikte ise romantik ilişkide bulunduğu eşi, bireyin davranış örüntülerinin, ruh sağlığının oluşumunda önemli rol oynamaktadır. Yaşamın ilk yıllarında bireyin bakım veren kişi ile olan ilişkisinin niteliği ise aynı zamanda karakterini ve kişilerle olan iletişimini de etkiler. Bireyin bağlanma tarzı eşiyle uyumunu, iletişimini ve davranış örüntülerini etkiler.Bu çalışmanın amacı, evli bireylerin, bebekliklerinde kendilerine bakım veren kişiye nasıl bağlandıkları ile bu bağın yetişkinlikte umutsuzluk düzeyi ve evlilik uyumu üzerindeki etkisinin yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyleri açısından farklılıkların incelenmiştir. Bu sayede bu konuda evlilikte problem yaşayan bireyler için uygun tedavi yöntemlerine destek sağlanarak psikolojik rehabilitasyon süreçlerine olumlu katkılar sunulacaktır.Araştırma Maltepe ilçesindeki ikamet eden 147 evli birey ile bizzat araştırmacı tarafından uygulanan ölçeklerle gerçekleştirilmiştir. Evli bireylerin bağlanma stillerinin, bireylerin umutsuzluk düzeyi ve evlilik uyumu üzerindeki etkisini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiş olan bu araştırmada veriler Beck Umutsuzluk Düzeyi ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri ve Evlilik Uyum Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Evli bireylerin bağlanma stillerinin, bireylerin umutsuzluk düzeyi ve evlilik uyumu üzerindeki etkisini incelerken ise bireylerin, yaş, cinsiyet, eğitim düzeyleri, evlilik durumları gibi değişkenler incelenerek çalışma yürütülecektir. Araştırmanın sonucuna göre elde edilen sonuçlara göre de kaygılı ve kaçınmalı bağlanma düzeyleri umutsuzluk düzeyini artırırken evlilik uyumunu düşürmektedir. Katılımcıların yaşları, cinsiyetleri, aile durumu, eğitim düzeyi, engellilik düzeyi ve çocuklara ait yaş, cinsiyet ve engellilik düzeyleri arasındaki ilişkilere bakıldığında anlamlı sonuçlar ortaya çıktığı görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Bağlanma, evlilikte bağlanma, evlilik uyumu, umutsuzluk düzeyi.

Since human birth with caregivers in childhood, with partner in romantic relationships plays an important role in the development of mental health, patterns of individual behavior. The nature of the relationship with caregivers of individuals in the first year of life also affects the communication with people and character at the same time. The attachment style of the individual affects harmony with his wife and communication and behavioral patterns.The purpose of this study, how married individuals connect with their caregivers in infancy and the influence of this bond on marital harmony and hopelessness levels in adulthood in terms of, to investigate the differences in the age, gender, marital status, education levels.When examining the impact of attachment styles of married individuals on marital harmony and the level of despair, the variables such as ages, gender, education level, marrital status will be carried out by examining.Research was conducted with 147 married individuals who residing in the Maltepe district and who are between 18 to 65 years old. In the current study, the researcher is applied a scale to married individuals to measure their level of hopelessness, marital adjustment and experiences in close relationships. According to the results of the study, the level of avoid and anxious attachment styles reduce the compliance marriage while increasing the level of hopelessness. When we look at the relationship between gender and disability level hand the age of participants, gender, family status, level of education, level of disability and age of the children are seen to occur meaningful results.Key words: Attachment, attachment in marriage, harmony of marriage, level of hopelessness.