Sıçanlarda agmatin ve poliamin yolağının şizofrenideki rolünün akustik irkilme refleksinin ön uyaran aracılı inhibisyonu yöntemi ile araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Zayıf ön uyaran ile irkilme refleksinin bozulması şizofreni ve şizofreni spektrum bozukluklarını deneysel olarak modelleyen ve günümüzde de kullanılan geçerli deneysel yöntemdir. Ön uyaran aracılı irkilme refleksi (ÖUAİ) test sistemi dışarıdan gelen uyarıları algılayıp yanıta dönüştüren filtre edici düzeneği yansıtmaktadır. Agmatin yeni bir beyin kimyasalıdır ve daha önce yüksek dozlarında ÖUAİ'nu bozduğu bilinmektedir. Dolayısıyla agmatinin şizofreni patogenezinde önemli bir rolü olabileceği düşünülmektedir. Ayrıca agmatinin metaboliti olan spermin ve spermidinin şizofreni hastalarının kan, beyin ve beyin omurilik sıvılarında (BOS), post-mortem çalışmalarda yüksek bulunmuş olması da bu görüşü desteklemektedir. Bizim çalışmamızda da temel amaç bu görüşün kapsamlı deneysel çalışmalarla desteklenmesidir. Bu amaçla poliamin yolağının ÖUAİ'daki rolü sıçanlarda agmatin, D-arjinin, ornitin, spermin, spermidin, ketamin (NMDA reseptör antagonisti), klonidin (alfa 2 reseptör agonisti), idazoksan (alfa 2 reseptör antagonisti), apomorfin (dopaminerjik agonist) ve haloperidol (dopaminerjik antagonist) kullanılarak ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Elde edilen veriler agmatinin ÖUAİ'nu bozucu etkileri olduğuna, alfa 2 (α2) adrenerjik reseptörlerinin uyarımının ÖUAİ ile ilişkilendirilebileceğine fakat agmatinin ÖUAİ'na etkilerinin α2 adrenerjik reseptörlerden ziyade N-metil-D-aspartat (NMDA) antagonizması ile ilişkili olabileceğine işaret etmektedir. Prepulse inhibition (PPI) of the acoustic startle reflex is an experimental pattern of schizophrenia and schizophrenia spectrum disorders and which is most acceptable current experimental animal test system. PPI test system reflects the filter system that senses the exterior stimulus and converts it to response. Agmatine is a new neurotransmitter which was previously known to impair PPI in high doses. Accordingly agmatine is believed to have important role in schizophrenia pathogenesis. Moreover, spermine and spermidine the metabolites of agmatine, have been found to be high levels in blood, brain and cerebrospinal fluid of patients with schizophrenia and post-mortem studies also support this view. The main purpose of our study was to support this opinion by further experimental studies. Therefore the role of polyamine pathway was comprehensively investigated in rats using several agents. We tested the effects of agmatine, D-arginine, ornithine, spermine, spermidine, ketamin (NMDA receptor antagonist), clonidine (α2 receptor agonist), idazoxan (α2 receptor antagonist), apomorphine (dopaminergic agonist) and haloperidole (dopaminergic antagonist) on PPI in rats. Our results suggested that agmatine has disrupting effects on PPI and stimulation of α2 adrenergic receptor might be relevant for this effect. However our results indicate that agmatine induced disruption of PPI may be associated with NMDA antagonism rather than effects on α2 adrenergic receptors.
Collections