Madde kullanım bozukluğu olan erkek bireylerin yalnızlık düzeyinin ve yaşam kalitesinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, madde kullanım bozukluğu olan erkek bireylerin yalnızlık düzeyi ve yaşam kalitesinin incelenmesidir. Çalışmaya 2017 yılında Balıklı Rum Hastanesi Vakfında yatarak tedavi gören 80 erkek (18-55 yaş arası) bağımlı hasta katılmıştır. Katılımcılar araştırmaya gönüllülük esasına göre, çalışma hakkında bilgilendirilip, kabul ettikleri takdirde katılmışlardır. Değerlendirme araştırmacı tarafından hazırlanan Sosyodemografik Bilgi Formu, Yaşam Kalitesi (SF-36) ve UCLA Yalnızlık Ölçeği (UYÖ) aracılığıyla yapılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 15.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Normallik sınamasında ölçek ve alt ölçek puanları normal dağılım gösterdiğinden puanların yaşadığı yer değişkenine göre karşılaştırılmasında bağımsız iki örneklem t testi; diğer değişkenlere göre karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) yararlanılmıştır. Ölçekler arası ilişki analizi için Pearson korelasyon ve çoklu regresyon testi kullanılmıştır. Analizlerde anlamlılık düzeyi 0,05 (p<0,05) olarak belirlenmiştir. Araştırmanın sonucunda yalnızlık ölçeği puanları ve yaş grupları arasında anlamlı fark bulunmuştur. Buna ek olarak, öğrenim seviyesi ve yalnızlık düzeyi arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Yaşam Kalitesi Ölçeği genel sağlık algısı alt boyut puanlarına göre, ilişki durumu ve genel sağlık arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Yaşam Kalitesi Ölçeği emosyonel rol güçlüğü alt boyut puanlarının kullanılan madde türüne göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edildi. Ayrıca, yaşam Kalitesi Ölçeği enerji/canlılık/vitalite alt boyut puanlarının kullanılan madde türüne göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edildi. Yaşam Kalitesi Ölçeği sosyal fonksiyon alt boyut puanlarının kullanılan madde türüne göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edildi.Anahtar Kelimeler: Madde Bağımlığı, Yaşam Kalitesi, Yalnızlık Düzeyi

The aim of the present study was to examine the associations of life satisfaction and loneliness level of men who has substance-use disorders. Participants of the study were 80 men (ranging from 18 to 55 years of age) in Turkey. Data was collected from men who are continuing their treatment as inpatient treatment in Balıklı Rum Foundation Hospital. Patients has been informed about the contents of the research and took their permission as a volunteer. Loneliness scale (UCLA) and Quality of Life scale (SF-36) were applied to the patients. The data has been analized by Statistical Package for Social Scirences (15.0). Because the scale and subscale scores showed normal distribution in the normality test, two independent samples test used to compare living area variable. In comparing the other variables, one way variance analiysis (ANOVA) used.Pearson correlation and multiple regression analysis used for the relationship between scales analysis. In this study, the level of significance is 0,05 (p<0,05). According to results, there is a significant difference between loneliness scale and group of ages. In addition to this, there is a significant difference between education level and loneliness level. According to quality of life scale's subscale scores, there is a significant difference between relationship status and general states of health. There is a significant difference between drug types and emotional role limination which is the subscale of quality of life scale. Also, according to the subscale of quality of life scale, there is a significant difference between drug type and vitality. Finally, according to the subscale of quality of life scale, there is a significant difference between drug type and social functioning.Keywords: Substance Abuse, Quality of Life, Loneliness Level