American foreign missions to the Armenians of the ottoman empire: Fashioning the model of educated Christian womanhood in the east in the second half of the Nineteenth Century

Abstract

Amerikan Misyoner Teşkilatı (ABCFM) batılı eğitim sisteminin Osmanlı İmparatorluğunundaki insanlara tanıtılmasında öncülük eden bir kuruluştu. Bu tez genel olarak, bu teşkilat aracılığı ile, özellikle Amerikan kadınları arasında misyonerlik faaliyetlerine ilginin ne şekilde doğduğunu ve onların misyonerlik çalışmalarına katkılarını değerlendiriyor. Bu ataştırma, Ermeni kızları ve kadınlarına yönelik eğitim kurumlarının nasıl ve neden kurulduğunu, ve bu kurumların yarattığı sosyal ve dini etkileri, özellikle misyonerlerin açısından değerlendiriyor. Ayrıca, bu çalışma Ermenilerle ilişkiler nedeniyle, misyonerlerin eğitim alanlardaki görüşlerin ne şekilde etkilendiğini açıklıyor. Kadınların eğitilmesinin desteklenmesi yanı sıra, `eğitimli hıristiyan kadın` kimliğinin, kadının eş ve anne olarak rolünün yeniden tanımlanmasını kapsıyordu. Kadınların eğitilmesine verilen bu desteğin Ermeni kadınlarının eğitmenlik ve evangelizm konusudaki çalışmalara katılabilmeleri için yeni fırsatlar yarattılmasında oynadığı rol diğer bir araştırma konusudur. Bu tezin ağırlıklı olarak savunduğu konu, Ondokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında, Osmanlı Impratorluğunda, Amerikan misyonerlerinin faaliyetlerinin Ermeni toplumunda kadınların eğitimi konusunda ilginin artmasına önemli katkılarda bulunmuş olmasıdır.

The American Board of Commissioners for Foreign Missions (ABCFM) was one of the first establishments to introduce a Western-style educational system to the peoples of the Ottoman Empire. This thesis is an examination of the emergence of interest in foreign missions among American women in particular, and the latter's contribution to missionary activities. It seeks to determine how and why educational facilities for Armenian females were established and their social and religious impact, largely from the perspective of the missionaries themselves. It looks at how contact with Armenians prompted adjustments in missionary approaches and policies towards educational missions. The notion of educated Christian womanhood entailed the championing of female education and a re-imaging of the role of women as wives and mothers. The promotion of female education facilitated new opportunities for Armenian women via teaching and evangelism. The central argument of this thesis is that American missionary activity significantly contributed to the increased interest in female education among the Armenian communities of the Ottoman Empire in the second half of the nineteenth century.