Ailesiyle birlikte yaşayan 0 – 3 yaş çocuklarının gelişimsel değerlendirilmesi (İstanbul Anadolu Yakası örneği)
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada İstanbul Anadolu Yakasında ailesiyle birlikte yaşayan 0-3 yaş grubu çocukların gelişimlerini Ankara Gelişim Tarama Envanteri (AGTE) aracılığı ile değerlendirilmesi ve çocukların gelişimlerine sosyo-demografik özelliklerin etki edip etmediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tiptedir. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Anadolu yakasında; Ataşehir, Üsküdar, Ümraniye, Maltepe, Sancaktepe ve Pendik ilçelerinde ailesiyle birlikte yaşayan 0-3 yaş grubu olan toplam 60 çocuk ve onların ebeveynleri oluşturmuştur. Gelişim değerlendirmesini kabul eden ailelerin çocukları tesadüfi şekilde seçilerek çalışma yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Ankara Gelişim Tarama Envanteri (AGTE) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 programı kullanılmıştır. Çalışmaya dâhil olan 0-3 yaş grubu çocukların Ankara Gelişim Tarama Envanteri (AGTE) sonuçları incelendiğinde %80 'inin normal gelişim gösterdiği %20 'sinin anormal gelişim gösterdiği tespit edilmiştir. Araştırmanın sonucuna göre 25-36 ay grubunda yer alan çocukların en çok `ince motor` gelişimlerinde gelişimsel gecikmeler tespit edilmiştir. Çocukların genel gelişimlerinde cinsiyete göre anlamlı farklılık tespit edilmemişken, yaşa göre anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Çocukların yaşları artarken genel gelişim puanları düşmüştür. Bu sonuç 0-3 yaşta erken müdahale'nin önemini bir kez daha ortaya koymuştur. Çocukların AGTE Genel Gelişim ile birlikte, Dil-Bilişsel, İnce Motor, Kaba Motor, Sosyal Beceri-Öz Bakım gelişim alanlarında; cinsiyet, ailenin sosyo-ekonomik düzeyi, anne ve babanın eğitim düzeyi, ailede bulunan çocuk sayısı, annenin çalışma durumu, çocuğa kimin baktığı ve akraba evliliği olup olmadığı değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. The aim of this study was to evaluate the development of 0-3-year-old children living with their families in the Anatolian Side of Istanbul by means of Ankara Development Screening Inventory and to determine whether sociodemographic characteristics effect the development of children. The research is descriptive and cross-sectional. The study group consists of a total of 60 children aged 0-3 years living with their parents in the Anatolian side of Istanbul; Ataşehir, Üskudar, Ümraniye, Maltepe, Sancaktepe and Pendik districts, and their parents. The study was conducted by randomly selecting the children of the families who accepted the development evaluation. Sociodemographic Information Form prepared by the researcher and Ankara Development Screening Inventory were used as data collection tools in the study. SPSS 22.0 program was used for data analysis. When the results of Ankara Development Screening Inventory were examined, it was found that 80% had normal development and 20% had abnormal development. According to the results of the study, developmental delays were detected in the `fine motor` development of the children in the 25-36 months group. While there was no significant difference in terms of gender in general development of children, significant difference was determined according to age. While the age of the children increased, the overall development scores decreased. This result; has again demonstrated the importance of early intervention at the age of 0 - 3. No significant difference was detected in general development of children- language, cognitive, fine motor, gross motor, self-care development or social skills- according to the variables such as gender, socioeconomic level of the family, education level of the parents, number of children in the family, working status of the mother, who cares for the child and whether there is a consanguineous marriage.
Collections