Kadın sığınmaevi hizmetlerinin sığınmaevinden ayrılan kadınlar tarafından değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı şiddete maruz kalarak hayatının bir döneminde sığınmaevinde kalmış kadınların sığınmaevi deneyimlerini ve sığınmaevlerinde karşılaştıkları sorunları ortaya koymaktadır. Bu amaç doğrultusunda nitel araştırma yöntemi ile yapılan çalışmaya daha önce sığınmaevinde kalmış 15 kadın ile yaklaşık bir saat süren derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Kadınların şiddet deneyimleri temalara göre analiz edilmiştir.Bu araştırmaya göre eğitim durumu fark etmeksizin kadınlar şiddete maruz kalmakta ve genellikle partnerlerinin şiddetine maruz kalmaktadır. Kadınların şiddeti ifade şekilleri deneyimlerine göre değişkenlik göstermektedir. Kadınların sığınmaevine geçiş süreçleri birbirinden farklılık göstermekte genellikle aile içerisinden olamayan ama tanıdık birinin yönlendirmesi ile kadınlar karar alabilmektedir. İstanbul'da ilk kabul birimleri vardır ve kadınlar sığınmaaevlerine geçmeden önce ilk kabul birimlerinde kalmaktadır. İlk kabul birimlerinin kalabalık olduğu, sığınmaevlerinin daha az kalabalık olduğu ancak sığınmaevlerinde de kadınların ve çocuklarının özel alanlarının olmadığı, çocuklara sunulan hizmetlerin yetersiz olduğu, kadınların kendilerini sığınmaevinde değersiz hissettiği, sığınmaevi pesonellerinin feminist bakış açısından uzak olduğu ve mesleki çalışmaların yetersiz olduğu, sığınmaevlerini kadınların sadece güvenli alanlar olarak gördükleri, sığınmaevi sonrası yaşam için güçlendirici çalışmaların yapılmadığı ve sığınmaevi sonrasında kadınların en çok maddi desteğe ihtiyaç duyduğu, sığınmaevleri için dönüşüme ve sığınmaevi sonrası yaşam için sosyal politikalara ihtiyaç duyulduğu sonucuna varılmıştır. Bu açıdan şiddete maruz kalan kadınların sığınmaevinde güçlenme süreçlerine ilişkin ve sığınmaevi sonrası yaşamlarının planlanması için feminist sosyal hizmet müdahalelerine dair öneriler sunulmuştur.Anahtar Sözcükler: Kadına yönelik şiddet, sığınmaevi, feminist sosyal hizmet

The aim of this study is to reveal the experiences of women who have been exposed to violence and who have stayed in women's shelters for a period of their lives and the problems they face in women's shelters.For this purpose, in-depth interviews have been conducted with qualitative research method, which lasted about one hour, with 15 women who had previously stayed in the women's shelter. Women's experiences of violence have been analyzed according to themes.According to this research, women are exposed to violence regardless of their educational background and they are mostly exposed to violence of their partners. Women's ways of expressing violence vary according to their experiences of violence. The process of women's transition to women's shelter is different from each others. Women are usually able to make decisions with the guidance of a familiar but who is not a family member. There are first admission units in Istanbul and women stay in the first admission units before moving to women's shelters. According to this research, the following conclusions have been reached; first admission units are crowded. The women's shelters are less crowded comparing to first admission units, but women and children do not have special areas in women's shelters and here services for children are insufficient. Women feel worthless in the women's shelters. Women's shelter staff are far from a feminist perspective and professional work is insufficient. Women see women's shelter simply as safe areas. There is not reinforcing work for life after the women's shelter and women need the most financial support after the women's shelter. Lastly renovation for women's shelters and social policies are needed for life after the women's shelters.In this respect, suggestions have been made regarding the empowerment processes of women exposed to violence in the women's shelters and for feminist social work interventions to plan their post-shelter life.Keywords: Violence against women, women's shelter, feminist social work