İnme sonrası kronik hemipleji hastalarında üst ekstremite proprioseptif eğitimin spastisite, fonksiyonel motor beceriler ve günlük yaşam aktivitesi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: İnme sonrası, kronik hemipleji olan hastalarda üst ekstremite proprioseptif eğitimin spastisite, fonksiyonel motor beceriler ve günlük yaşam aktivitesi üzerine etkisini araştırmak amaçlanmaktadır.Gereç ve Yöntem: Üsküdar Üniversitesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Uygulama ve Araştırma Merkezine inme sonrası, kronik hemipleji tanısı ile başvuran 30 kronik hemiplejik birey (17 kadın, 66.47±12,55 yaş) çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki guba ayrıldı. Birinci gruba haftada 5 gün konvansiyonel fizyoterapi programı (FTR), ikinci gruba ise bu programa ek olarak haftada 5 gün proprioseptif eğitim programı (PRP) eklenmiştir. Hastaların tedavi öncesi ve 6 hafta sonrasında; modifiye ashworth ölçeği ile spastisiteleri, Fugl-Meyer üst ekstremite motor değerlendirme ölçeği ve action-research-arm-testi ile üst ekstremite motor becerileri, üst ekstremitede hareket sıklığı ve kalitesini belirlemek için de Motor Aktivite Günlüğü-28 ölçeği uygulandı. İstatiksel olarak SSPS-22.0 programı kulanıldı ve p<0,05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Hastaların grup içinde tedavi öncesi ve sonrası değerlerinde spastisite üzerine bir fark görülmezken (p>0,05), üst ekstremite fonksiyonel motor değerlendirme ölçeklerinin her ikisinde de ve Motor Aktivite Günlüğü-28 ölçeğinde istatiksel olarak hem FTR (p<0,05) hem de FTR ve PRP grubunda (p<0,001) iyileşme yönünde anlamlılık vardı. Gruplar arasında FTR ve PRP grubunun sonuçları; FTR grubuna göre daha iyi çıkmasına rağmen, sadece Motor Aktivite Günlüğü-28 ölçeğinde FTR ve PRP lehine anlamlı sonuç vardı (p<0,05). Sonuç: İnme sonrası, kronik hemipleji olan hastalarda üst ekstremite proprioseptif eğitiminin üst ekstremitede hareket sıklığı ve kalitesini artırmada konvansiyonel tedaviye göre daha iyi sonuç gösterdiği görülmüştür. Bu sonuç inme rehabilitasyon yöntemlerine proprioseptif eğitim programlarının da eklenmesi gerektirdiğini bize göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Hemipleji, proprioseptif eğitim, üst ekstremite, fonksiyonellik, rehabilitasyon

Objective: To investigate the effect of upper extremity proprioceptive training on spasticity, functional motor skills and daily living activity in patients with chronic hemiplegia after stroke.Materials and Methods: Thirty chronic hemiplegic patients (17 females, 66.47 ± 12.55 years) admitted to Uskudar University Physiotherapy and Rehabilitation Application and Research Center with a diagnosis of chronic hemiplegia after stroke were included in the study. Patients were divided into two groups. The first group received a conventional physiotherapy program (FTR) 5 days a week and the second group added a proprioceptive training program (PRP) 5 days a week. Before and after 6 weeks; modified ashworth scale, spasticity, Fugl-Meyer upper extremity motor evaluation scale and action-research-arm-test, upper extremity motor skills, upper extremity movement frequency and quality were used to determine the motor activity log-28 scale. SSPS-22.0 program was used statistically and p <0.05 was considered significant.Results: There was no difference in spasticity before and after treatment in the groups (p>0.05). There was significant improvement in both FTR (p<0,05) and PRP groups (p<0.001) for the functional scala. Although it was better than the FTR group, there was a significant result in favor of FTR and PRP only on the Motor Activity Log-28 scale (p<0.05).Conclusion: It was observed that upper extremity proprioceptive training showed better results in patients with chronic hemiplegia after stroke than conventional therapy in increasing the frequency and quality of movement in upper extremity. This result shows that proprioceptive training programs should be added to stroke rehabilitation methods.Keywords: Hemiplegia, proprioceptive education, upper extremity, functionality, rehabilitation