Ahmed Avni Konuk`un Fusûsü`l-hikem şerhi`ne göre zuhur ve yaratılış bağlamında ferdiyet kavramı

Abstract

Ferdiyet kavramı, yaratılış/var oluş hakîkatinin bütün mantığını içinde bulunduran, gösteren, anlatan bir kavramdır. Tasavvuf tarihinin ve düşüncesinin en temel eserlerinden biri olan Muhyiddîn İbnü'l-Arabî'nin Fusûsü'l-hikem eserinin hakîkî insân-ı kâmil olan Hz. Muhammed'e tahsis edilen son fassı, Muhammedî hikmet olarak `ferdiyet`i anlatmaktadır. Ferdiyet, yaratılışın zuhûru ile ortaya çıkan ikiliğin aslında ikilik olmadığını ve bu ikilik sisteminin işaret ettiği, ulaştırdığı noktanın teklik olduğunu anlatan `üçüncü`ye dayanan bir kavramdır. İkincisi olmayan bir tekliği ifade eden ferdiyetteki bu `üçlü terkip` çokluk görüntüsünü oluşturan tekliktir ve bu yönüyle ferdiyet, hüviyet sahibinin yalnız Allah olduğunu gösterici bir ifadedir.Yaratılış ile âşikâr olan varlık, ferdiyet kavramı çerçevesinde ele alındığında bu `oluş`un kaynağının ve hedefinin hakîkat-i Muhammediyye'den ibâret olan insân-ı kâmil olduğu görülmektedir. Böylece yaratılıştaki gaye, ferdiyet üzerinden varlığın kemâlini bulduğu insân-ı kâmil ile tahakkuk etmektedir.Anahtar Kelimeler: Fusûsü'l-hikem, İbnü'l-Arabî, Ahmed Avni Konuk, Varlık, Yaratılış, Hakîkat-i Muhammediyye, Tecellî, Vücûd Mertebeleri, İnsân-ı Kâmil, Ferdiyet, Tasavvuf.

The concept of singularity (ferdiyet/fardiyya) in the context of manifestation (tajalli) and creation according to Ahmed Avni Konuk's commentary on Fusus al-Hikam.The concept of singularity (ferdiyet / fardiyya) is a concept that contains, shows and explains the whole logic of the reality (haqiqa) of creation / existence. The last chapter of Muhyiddin Ibn Arabi's Fusus al-Hikam, one of the most fundamental works of Sufism history and thought, is attributed to The Prophet Muhammad and describes singularity as the wisdom of Muhammad.The concept of singularity is based on the fact that the duality manifested in the self-disclosure of creation is not actually a duality but rather a unity itself and is dependent on a `third` entity explaining that the system of duality in fact points and conveys to oneness. This `ternary composition` in singularity defining a kind of oneness whose second is non-existent is actually the oneness which constitutes the image of multiplicity. In this respect singularity is a force displaying that it is Allah who is the only possessor of ipseity (huwiyya).When existence that becomes manifest with the self-disclosure of creation is considered within the framework of singularity, the source and goal of such `being` can be seen as perfected human being (kamil insan), who consists in Muhammedan Reality. Thereby, the aim of creation can be realized in perfected human being through whom existence attains perfection in terms of singularity. Key Words: Fusus al-Hikam, Ibn Arabi, Ahmed Avni Konuk, Existence / Being, Creation, Muhammedan Reality, Manifestation, Levels of Being, Perfected Human Being, Singularity, al-fardiyya, tajalli.