Doğu Marmara Bölgesinde yeme bağımlılığı ile kişisel iyi oluş ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma, Türkiye Bağımlılık ve Ruh Sağlığı Profili Çalışması kapsamında Doğu Marmara Bölgesi'nde yaşayan kişilerin Yeme Bağımlılığı ve Kişisel İyi Oluş İlişkisinin incelenmesini amaçlamaktadır. Çalışmaya 3000 kişi katılmıştır ve bunların %50,1'inin (n=1502) kadınlardan ve %49,9'unun (n=1498) erkeklerden oluştuğu görülmüştür.Araştırmanın verileri sosyodemografik veri formu, davranış etkileme yükü formu ve kişisel iyi oluş indeksi ile toplanmıştır.Yapılan çalışma sonucunda yeme bağımlılığı ile kişisel iyi oluş indeksinin arasında negatif bir ilişki bulunmaktadır. Cinsiyete göre yeme bağımlılığı değerlendirildiğinde erkeklerde daha fazla olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca yaşa göre yeme bağımlılığı değerlendirildiğinde ise yaş ilerledikçe yeme bağımlılığının azaldığı görülmekte ve en yüksek 18-23 yaş arasında yeme bağımlılığı ile karşılaşılmıştır. Medeni durum ve katılımcıların sahip olduğu çocuk sayısı ile yeme bağımlılığı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Araştırma sonucunda bireylerin yaşam koşullarını, sağlık durumlarını, yaşamındaki başarılarını, sosyal ilişkilerini, güven ihtiyacını, toplumsal birey olma özelliklerini, geleceklerine karşı güven duygularını ve manevi yaşamı hakkında bilgi sahibi olma durumundan memnuniyet derecesinin mevcut durumdan daha yüksek seviyeye ulaşması halinde yeme bağımlılığının kesin bir şekilde engellenmesi değil ama önleyici olacağı düşünülmektedir.

In this study related to Addiction and Mental Health Profile of Turkey aimed to examine the relationship between personal well-being and food addiction in the Eastern Marmara. 3000 individuals participated and this participated inclued 1502 of them were women and 1498 were men. Also the individuals average age is 30,8.The data of the study were collected by sociodemographic data form, behavior impact load form and personal well-being index.As a result of the study, there is a negative relationship between food addiction and personal well-being index. When food addiction was evaluated according to gender, it was concluded that it was higher in men. In addition, when food addiction is evaluated according to age, it is seen that food addiction decreases with age and food addiction is the highest between the ages of 18-23. There is no significant relationship was found between the marital status and the number of children in the participants and food addiction.As a result of research; individuals' living conditions, health status, success in life, social relationships, need for trust, the characteristics of being a social individual, their feelings of trust in their future and the level of satisfaction with the status of having a higher level of satisfaction from the current state of food addiction precisely prevented but not preventive.