Otel işletmesi çalışanlarının iş doyumu ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi: Ankara`daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma

Abstract

Ankara'daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerinde çalışanların iş doyumu ile örgütsel bağlılığın incelenmesi üzerine yapılan tez çalışmasında, iş doyumu kavramı, iş doyumunun önemi, birey açısından iş doyumunun önemi, örgüt açısından iş doyumunun önemi, iş doyumu ile ilgili teoriler ve etkileyen faktörler kavramsal olarak ele alınmıştır. Yapılan çalışmada, örgütsel bağlılık kavramı, örgütsel bağlılığın önemi, örgütsel bağlılığı etkileyen faktörler, örgütsel bağlılığın sınıflandırılması, iş doyumu ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki, yine kavramsal olarak incelenmiş ve ele alınmıştır. Çalışmanın uygulama bölümünde cinsiyet, medeni durum ve otelin yıldız sayısı gibi faktörler açısından iş doyumu, örgütsel bağlılık ve bunların alt boyutlarının dağılımları arasındaki farklılıklar Mann Whitney U Analizi ile test edilmiştir. Yaş grubu, eğitim düzeyi, gelir düzeyi, işletmede çalışma süresi, sektörde çalışma süresi, departman, günde çalışılan saat, ve unvan gibi faktörler açısından iş doyumu, örgütsel bağlılık ve bunların alt boyutlarındaki dağılımlar arası farklılıklar ise Tek Yönlü Varyans Analizinin parametrik olmayan karşılığı Kruskal Wallis Varyans Analizi ile incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre; 5 yıldızlı işletmelerin örgütsel bağlılığı 4 yıldızlılardan yüksek, erkeklerin devam bağlılığı ise kadınlardan yüksek bulunmuştur (p<0.05). Evlilerin örgütsel bağlılık ve devam bağlılığı ortalama skoru bekarlardan daha yüksek belirlenmiştir (p<0.05). Yaş arttıkça örgütsel bağlılık ve devam bağlılığı da artmakta ve bu artış istatistiksel olarak anlamlı tespit edilmiştir. Gelir düzeyi arttıkça iş doyumu, içsel doyum, dışsal doyum, örgütsel bağlılık ve duygusal bağlılık skoru ortalamalarında da anlamlı artış belirlenmiştir. Çalışma süresi arttıkça sadece duygusal bağlılığın istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdiği belirlenmiştir (p<0.05). Müdür kategorisinde görev yapanların diğer çalışanlardan daha yüksek iş doyumu, içsel doyum, dışsal doyum, duygusal bağlılık ve devam bağlılığı skoruna sahip olduğu bulunmuştur. Eğitim düzeyi arttıkça örgütsel bağlılık azalmakta ve devam bağlılığı artmaktadır. Örgütsel bağlılık mutfak ve misafir ile ilişkiler departmanlarında en yüksek, önbüroda ise en düşük bulunmuştur (p<0.01). Örgütsel bağlılık ile normatif bağlılık arasında yüksek düzeyde pozitif ve anlamlı bir ilişki (r=0.850, p<0.01) bulunmuş olup örgütsel bağlılık ile duygusal bağlılık arasında da yüksek düzeyde pozitif ve anlamlı bir ilişki (r=0.723, p<0.01) belirlenmiştir. Yapılan güç analizleri 579 kişilik örneklemin gözlenen ve beklenen korelasyonlar arası d= 0.272'lik farklılığı % 100 güç ile tespit edebilecek güçte olduğunu ortaya koymuştur. Çalışmanın amacı, önemi, evreni, örneklemi, sınırlılıkları, yöntemi, varsayımları ve hipotezleri incelenmiştir. Bu bölümde ayrıca, çalışmanın örneklem grubunu oluşturan Ankara'daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerindeki 579 işgörene uygulanan anketle elde edilen veriler analiz edilmiş ve çalışmanın bulguları ortaya konulmuştur. Son olarak, elde edilen bulgular temelinde, daha sonraki çalışmalara yön vermek üzere, öneriler geliştirilerek çalışma sonuçlandırılmıştır.

In the thesis study on the job satisfaction and organizational commitment of the employees working in four and five star hotels in Ankara, the concept of job satisfaction, the importance of job satisfaction, the importance of job satisfaction for the individual, the importance of job satisfaction in terms of the organization, the theories related to job satisfaction and the factors affecting was considered. In this study, the concept of organizational commitment, the importance of organizational commitment, the factors affecting organizational commitment, the classification of organizational commitment, the relationship between job satisfaction and organizational commitment were also studied and discussed conceptually. In the application of the study; differences between job satisfaction, organizational commitment and the distributions of their sub-dimensions in terms of factors such as gender, marital status and the number of stars of the hotel were tested with Mann Whitney U Analysis. The differences between job satisfaction, organizational commitment and the distributions of sub-dimensions of them depending on age group, education level, income level, working time in the enterprise, working time in the sector, department, hours worked in a day, and title were analyzed by Kruskal Wallis Variance Analysis, the non-parametric equivalent of One-way analysis of variance. According to the results of the analysis; the organizational commitment of the 5-star enterprises was higher than the 4-star population and the continuance of the men was higher than the females (p <0.05). The mean scores of the organizational commitment and continuity dependence of the marriages were found to be higher than the single (p <0.05). As age increases, organizational commitment and continuity dependence increase and this increase is statistically significant. As income level increased, a significant increase in job satisfaction, internal satisfaction, external satisfaction, organizational commitment, and emotional commitment scores were also observed. It was determined that only the emotional commitment increased as the working time increased (p <0.05). It was found that those working in the manager category had higher job satisfaction, internal satisfaction, external satisfaction, emotional commitment, and continuity commitment score. As education level increases, organizational commitment decreases and continuity dependence increases. Organizational commitment was the highest in the departments of kitchen and guest relationships and the lowest in the front office (p <0.01). A high positive and significant relationship was found between organizational commitment and normative commitment (r = 0.850, p <0.01), and a high positive and significant relationship was found between organizational commitment and emotional commitment (r = 0.723, p <0.01). The power analysis revealed that the 579-person sample was able to detect the difference d = 0.272 between observed and expected correlations with 100% power. The aim of the study, its importance, population, sample, limitations, method, assumptions and hypotheses of the study were examined. Furthermore, the data obtained from the questionnaire applied to 579 employees in four and five star accommodation establishments in Ankara which constitute the sample group of the study were analyzed and the findings of the study were put forward. inally, based on the findings, suggestions were developed and the study was finalized in order to give direction to further studies.