Türk kamu yönetiminde stratejik planlama: Çevre ve Şehircilik Bakanlığı örneği

Abstract

1970 lerin ikinci yarısından itibaren başta ekonomi ve teknoloji olmak üzere hemen hemen her alanda yaşanan hızlı değişim ve dönüşümler özel sektörle beraber kamu sektörünü de etkilemiştir. Bu etkileşimin sonucu olarak 1980 lerin ikinci yarısından itibaren başta anglosakson kökenli ülkeler olmak üzere pek çok ülkede kamu sektörünün yapısı ve kültürü ile kamusal faaliyetlerin yürütülme biçimini değiştiren kapsamlı ve köklü reformlar yapılmıştır. Bu reformlar kapsamında özel sektörde uygulanmış ve başarı sağlamış stratejik planlama yaklaşımı da kamu yönetimine transfer edilerek 1990 yıllardan itibaren başta ABD, Birleşik Krallık, Avustralya, Yeni Zelanda gibi ülkelerde ve daha sonra pek çok ülkede uygulanmaya başlamıştır. Türk kamu yönetiminde ise stratejik planlama, 2003 yılında çıkarılan 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunuyla ile birlikte yasal zemine kavuşmuş ve 2006 yılından itibaren hemen hemen tüm kamu idarelerinde uygulanmaya başlamıştır. Türk kamu yönetiminde uygulanan stratejik planlama yaklaşımı/süreci (modeli) döngüsel nitelikli olup, stratejik plan hazırlama, uygulama ve kontrol diye adlandırılabilecek üç temel aşamadan oluşmaktadır. Bu bağlamda stratejik planlama pek çok çalışmanın araştırma konusu olmuştur. Bu çalışmada ise Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (ÇSB) 2018-2022 stratejik plan çalışma grubu üyelerinin bir fiil çalışmalarında yer aldığı ÇSB 2018-2022 stratejik plan hazırlama sürecine odaklanılmıştır. Bu bağlamda; ÇSB 2018-2022 stratejik plan hazırlama sürecinin Bakanlığa ve plan ekibinin kişisel gelişimine katkısı, stratejik planlama yaklaşımına ilişkin ÇSB personelinin bakış açısı ile plan ekibinin kişisel özelliklerinin bu bakış açısını ve katkı algılarını etkileyip etkilemediği hususları bu çalışma kapsamında araştırılmıştır. Bu hususlara ilaveten ÇSB 2018-2022 stratejik plan hazırlama sürecinde plan ekibinin karşılaştığı sorunlar da bu çalışma bağlamında irdelenen bir diğer husustur.

In the second half of the 1970s, rapid changes and transformations in almost every field, especially in the economy and technology, have affected the public sector with the private sector. As a result of this interaction, since the second half of the 1980s, comprehensive and radical reforms changing the structure and culture of the public sector and the way in which public activities are carried out have been made in many countries, especially in Anglo-Saxon countries. Within the scope of these reforms, the strategic planning approach that has been implemented in the private sector and achieved success has been transferred to the public administration and since 1990 has been implemented in countries such as initially the USA, UK, Australia, New Zealand and then in many countries. In Turkish public administration, strategic planning has gained legal ground with the Public Financial Management and Control Law No. 5018 enacted in 2003 and started to be implemented in almost all public administrations since 2006. The strategic planning approach/model applied in the Turkish public administration is cyclical and consists of three basic stages, namely the building of strategic plan, implementation and control. In this context, strategic planning has been the subject of many studies taking part in literature. In this study, It has been focused on the 2018-2022 strategic plan building process of the Ministry of Environment and Urbanism (MEU) in which the working group members took part. In this context; The contribution of the strategic plan preparation process to the Ministry and to personel develepment of the plan team, and the perceptions about strategic planning approach of the ministry officers, and also whether the personal features of the plan team affect these perceptions and contributions were investigated within the scope of this study. In addition to these subjects, the problems faced by the plan team on the building process of 2018-2022 strategic plan of the Ministry of Environment and Urbanism were also analyzed, and subsequently the of which the most importants were determined in the context of this study.