Yiyecek hazırlamanın yaşlılarda anksiyete düzeyine etkisi

Abstract

Bu çalışma, yaşlıların boş zamanlarını değerlendirmede yiyecek hazırlama faaliyetleriyle ilgilenmelerinin kaygı düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evreni Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan gerçek kişilere ait huzurevleri ve Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı huzurevlerinin normal bakım bölümünde kalan 290 kişidir. Huzurevlerinde çalışan sosyal hizmet uzmanları tarafından kendisiyle rahat iletişim kurulabilen, fiziksel açıdan yiyecek hazırlamaya uygun durumda bulunan 165 kişinin çalışmaya katılması uygun görülmüştür. Ancak çalışmaya katılmaya 40 kişi gönüllü olmuştur. Veriler Spielberg ve arkadaşları tarafından (1970) geliştirilen, Öner ve Le Compte tarafından (1983) Türkçe 'ye uyarlanan Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Anket formları yaşlılarla yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak doldurtulmuştur. Gönüllü olan yaşlılara yiyecek hazırlama aktiviteleri yaptırılmıştır. Bu aktivitelerin öncesinde ve sonrasında aynı ölçekler ön test ve son test olarak yaşlılara uygulanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen uygulama öncesi puanlar ile uygulama sonrası puanlar Wilcoxon Testi ile sınanmıştır. Yapılan analizler sonucunda yaşlıların durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinde önemli düzeyde azalmalar olduğu tespit edilmiştir (p <0.05).

This study was conducted in order to determine the impact of making use of spare time by participating in food preparation activities on the anxiety levels of the elderly. The universe of the research was constituted by 290 people who reside in the normal care section of nursing homes belonging to the Ministry of Family, Labor and Social Services and nursing homes belonging to real persons located in central districts of Çankaya in Ankara province. It was deemed appropriate for 165 people, who could be easily contacted by social workers working in nursing homes and who were physically fit to prepare food, to participate in the study. However, 40 people have volunteered to participate in the study. The data was collected using the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) developed by Spielberg et al. (1970) and adapted to Turkish by Öner and Le Compte (1983). Questionnaire forms were filled out having face-to-face interviews with the elderly. The elderly who volunteered were instructed to carry out food preparation activities. Before and after these activities, the same inventories were applied to the elderly as the pre-test and final test. The pre-application scores and post-application scores obtained as a result of the research were tested with the Wilcoxon Test. As a result of the analyses, it was found that there were significant reductions in the state-trait anxiety levels of the elderly. (p <0.05).