Portre resimlerde kolaj tekniğinin tümleyici unsur olarak kullanılması

Abstract

Çağlar boyu sanatçılar yaşadıkları çağı ve özelliklerini eserlerine yansıtmıştır. Portre resimler de, sanatın her döneminde sanatçılar tarafından döneme ait özellikleri anlatır biçimde ve kendilerini de ifade ettikleri bir yorumla üretilmiştir. Bu araştırma da kübizmden sonra portreye kolajın getirdiği yeni anlatımlar araştırılmıştır. Bu bağlamda malzemenin de anlamının portreye yeni bir anlam katması ile portre resimde yeni arayışlar incelenmiştir.1910 sonrası portre resimlerinde kolaj tekniğini kullanan sanatçılar ve özellikle kolaj tekniğini portre resimlerde tümleyici unsur olarak kullanan sanatçılar, tek tek ele alınarak değerlendirilmiştir. Araştırmaya dahil edilen örneklerle modernizm ve postmodernizm sanat tarihinde içerisinde yer almış; portrede kolajı tümleyici bir unsur olarak kullanan sanatçılar ele alınmıştır. Sanatçıların kolajı portre resimlerinde tümleyen bir unsur olarak nasıl kullandıkları araştırılmıştır. Araştırmacı tarafından üretilen eserler biçim ve içerik açısından yorumlanmıştır. Araştırma, beş ana başlık altında incelenmiştir. Birinci bölüm girişi kapsamaktadır. İkinci bölümde kavramsal çerçeve ele alınmış, yüz üzerine düşünce geliştirme süreci, portre kavramı ve portrenin tarihsel sürecinden söz edilmiştir. Üçüncü bölümde araştırmanın yöntemi üzerinde durulmuştur. Dördüncü bölümde portre resimlerde yeni arayışlar, kolaj ve kolajın portre resimlere girişi ele alınmıştır. Bu bölümde modernizm ve postmodernizm içinde portre resimler de kolajı tümleyici unsur olarak kullanan sanatçılar incelenmiştir. Bu sanatçıların eserleri biçim ve içerik yönünden değerlendirilmesi yapılarak bulgular elde edilmiştir. Beşinci bölüm ise araştırmacının portre resimlerinde kolajın biçim ve içerik açısından nasıl resme dahil edildiği değerlendirilerek bulgular elde edilmiştir. Altıncı bölüm bu araştırmanın sonuç ve önerilerinden oluşmaktadır.

Throughout the ages, artists have reflected the era and its characteristics in their works. And the portrait paintings have always been produced in a way that express the characteristics of the period and the artists themselves. In this research, new narratives brought to collage by portrait after cubism were investigated. In this context, new searches in portrait painting were examined.The artists who used the collage technique in portrait paintings after the 1910s, and especially those who used the collage technique as complementary element in portrait paintings were examined individually. In this context, the artists who produced works in modernist and postmodernist period and those who used the collage technique as complementary element in portrait paintings were evaluated with the examples contained in the research. It was investigated how these artists used collage as a complementary element in portrait paintings.The works produced by the researcher were interpreted in terms of form and content. The research was completed under five chapters. The first chapter was allocated for the introduction. In the second chapter, the conceptual framework was discussed and the process of thought development on the face, the concept of portrait and the historical process of the portrait were mentioned. In the third chapter, the method of the research was emphasized. In the fourth chapter, new searches in portrait paintings, collage and the introduction of collage to portrait paintings were discussed. In this chapter the artists who used the collage technique as a complementary element in modernist and postmodernist portrait paintings were examined. The works of these artists were considered in terms of form and content and findings were obtained. In the fifth chapter, it was evaluated how the collage was incorporated in the portrait paintings of the researcher in terms of form and content and relating findings were obtained. And the sixth chapter was allocated for the results and recommendations of this research.