Erzurum`un Pazaryolu ve İspir ilçelerinde sağdıçlık ve yengelik geleneği

Abstract

İnsan yaşamı doğum evlilik ve ölüm olmak üzere üç önemli geçiş döneminden oluşur. Toplumun yapı taşını oluşturan aile kurumu evlilik ile sağlanır. Evliliğin toplum tarafından kabul edilebilir olmasını düğün törenleri sağlar. Çeşitli geleneksel pratikler içeren düğün törenlerinde zengin kültür unsurları kuşaktan kuşağa aktarılarak, kültürün yaşaması ve korunması sağlanır. Anadolu'nun pek çok yöresinde sağdıçlık ve yengelik gelenekleri farklı biçimlerde uygulanmakta ve yaşatılmaktadır. Geleneksel değerlerin ağır bastığı, kültürel unsurların zengin olduğu İspir ve Pazaryolu ilçelerinde yapılan düğün törenlerinde yengelik ve sağdıçlık gelenekleri belli şartlar ve özellikler barındırır. Geçmişteki düğünlerde olmazsa olmaz olarak kabul edilen fakat günümüzde çeşitli sosyokültürel değişimlere uğrayan bu iki geleneğin yaptığımız araştırmalar neticesinde 2000'li yıllarda gitgide yüzeysel olarak uygulanmaya başladığını tespit edilmişti. Şu an düğünlerde uygulanan yengelik ve sağdıçlık geleneklerinin asli işlevini kaybetmeye başladığı gözlenmiştir. Çalışmamızda İspir ve Pazaryolu ilçelerinde geleneğin uygulanma biçimleri, yeni neslin geleneğe olan yaklaşımı ve sağdıçlık ve yengelik geleneklerinin aile kurmadaki önemini tespit etmek çalışmamızın amacını oluşturmaktadır.

Human life consists of three important transition periods: birth, marriage and death. The family institution that constitutes the building block of society is provided by marriage. Wedding ceremonies ensure that marriage is acceptable to society. In the wedding ceremonies which include various traditional practices, rich cultural elements are transferred from generation to generation, ensuring the survival and protection of the culture. In many regions of Anatolia, the traditions of groomsmen and favors are practiced and kept alive in different ways. In the wedding ceremonies held in the districts of İspir and Pazaryolu, where traditional values prevail and cultural elements are rich, traditions of selflessness and groomsmen have certain conditions and characteristics. The tradition, which was accepted as a sine qua non in the past weddings but which has undergone various sociocultural changes, is being applied superficially today and gradually losing its main function. In this study, the aim of this study is to determine the application forms of tradition in the districts of İspir and Pazaryolu, the approach of the new generation to the tradition and the importance of groomsmen and traditions traditions.