Foto-maternal hemorajinin kantitatif tayini ve Rh izoimmünizasyonu profilaksisinde anti-D lgG dozunun ayarlanması

Abstract

ÖZET Bu çalışma Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalında risk grubu altındaki kadınlardaki fetomaternal hemorajinin kantitatif olarak tayininin yapılması ve bunu Rh profilaksisinde Anti-D IgC dozunu ayarlamak için kullanmak amacıyla plânlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 4 gruba ayrılan toplam 206 kadından venöz kan örneği alınarak, ince yaymalar hazırlanmış ve bu yaymalar aynı gün Gazi Hastanesi Hematoloji Laboratuvarında Kleihauer-Betke metoduyla, asit-elüsyon tekniğinin bir modifikasyonuna göre boyanmış ve fetal hücreler sayılmıştır. Daha sonra vakaların boy-ağırlık ve hematokrit düzeylerine göre total eritrosit volümleri tespit edilmiş ve FMH miktarları mi. olarak tayin edilmiştir. 206 vakanın 63 ünde FMH tespit edilememiştir (% 30.6). 143 vakada ise (% 69.4) 0.7 mi. ile 244.6 mi. arasında değişen miktarlarda FMH tespit edilmiştir. Vakaların 20'sinde (% 9.7) 0.1-1 mi. arası FMH, 98 inde (% 47.6) 1.1-5 mi. arası FMH tespit edil miştir. Ciddi T.P.H. kabul edilen 5-12.5 mi. arası FMH bulunan vaka sayısı 20 (% 9.7), massif T.P.H. kabul edilen ve 12.5 mi. 'yi aşan vaka sayısı ise 5'tir (I 2.42). Vaka gruplarına göre bakıldığında, müdahaleli vajinal doğum yapanlardan oluşan 2. grupla, müdahale yapılan gebelerden oluşan 4. grupta, normal doğum yapan 1. grup ve sezaryenle doğum yapan 3. grup olgularına oranla daha fazla FMH görüldüğü, bu riskin plasentanın ella halasında ve amniosentezde çok arttığı gösterilmiştir. Ayrıca ABO grup uyuşmazlığının FMH miktarını azalttığı, multigravidalarda ise primigravidalardan daha yüksek oranda FMH görüldüğü saptanmıştır. 74 Rh uyuşmazlığı olan vakada gösterilmiştir ki, FMH mik tarı bilinmeden yapılar. Rn profilaksisi uygulaması ampirik kal maktadır. Birçok vakada verilen standart doz Rhogam fazla gelir ken, bazı vakalarda da bu dozun yetersiz kaldığı gösterilmiştir. -72-

SUMMARY This study was performed at Gazi University Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology; to detect feto- maternal hemorrhage (F.M.H.) quantitatively in the risk qroups of women, and to use this data to calculate Anti-D IgG doses in Rh prophylaxis. Venous blood samples were collected from 206 women who were divided into 4 sub-groups. Maternal smears were prepared and stained by modification of acid-elution technique (Kleihauer-Betke method) and fetal red cells were counted. Total red cell volumes of women were estimated according to heiqht, weiqht and hematocrit values and amount of F.M.H. was determined. In 63 cases out of 206, F.M.H. were not detected (% 30.6). 0.7 ml - 244,6 ml. F.M.H. were demonstrated in 143 (% 69.4) women. The amount of fetal blood in the maternal circulation was 0.1-1 ml. in 20 (°b 9.7) and 1. 1-5 ml. in 98 {% 47.6) women. The number of cases with severe transplacental hemorrhage (5-12.5 ml.) were 20 (% 9.7) and with massive hemorrhage (over 12.5 ml.) were 5 (% 2.42). Feto-maternal hemorrhage was found to be highest in the group who had operative vaginal deliveries.lt was clearly de monstrated that, manual removal of the placenta and amniocentesis were leading causes of feto-maternal hemorrhage while A.B.O. in compatibility decreased the F.M.H. Multigravidity seemed to be a risk factor in F.M.H. The results of this study suggest that it would be ampirical, to give standart Rho-gam dose, unless the amount of feto-maternal hemorrhage is detected. Since in some cases, the standart dose would be too much or less than required in others. -73-