Spinal yaralıların aerobik kapasiteleri ve paraplejik yürümenin enerji maliyeti

Abstract

ÖZET Konvansiyonel spinal yaralı rehabilitasyonunda; güç, denge ve koordinasyonla birlikte eklem hareket açıklığı nı korumaya yönelik çalışmalara gereken önem verilmekle birlikte, mobilizayon potansiyelinin belki de en önemli kısmını oluşturan dayanıklılığı artırmaya yönelik çalışmaların yeteri kadar geliştirildiği ve uygulandığı söylenemez, özellikle cihaz desteği ile yürütülmeleri planlanan hastaların, her adımda üst extremiteleriyle taşımak zorunda oldukları yük göz önüne alınırsa, daya nıklılık antrenmanlarının önemi daha iyi anlaşılabilir. Bu çalışma kapsamında cihazla yürümeleri sağlanan T12-L1 düzeyli spinal yaralı kadınların maksimum aerobik kapa siteleri (V02max) ve yürümek için harcadıkları enerji oranı araştırılmıştır. Araştırma sonuçları, spinal yaralı kadınların aerobik kapasitelerinin, normale oranla belirgin olarak düşük olduğunu, bununla beraber anaerobik eşiklerinin de daha düşük düzeylerde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, 25m. mesafeyi yürümek için harcadıkları enerji miktarı, normal kişilere oranla 5 kat daha fazla olmasına karşılık, yak laşık 7 kat daha yavaştır. Mesafenin uzaması halinde, spinal yaralının aleyhine bu farkın açılacağı açıkça gözlenmektedir. Çalışmamızdan elde ettiğimiz sonuçlar için endurans antrenmanlarının rehabilitayon program larına ağırlıklı bir şekilde girmelerinin gerekliliğini göstermiştir. B6

SUMMARY Although endurance is said to be the one of the most important fact for a spinally injured patient for walking, conventionel rehabilitation programs do not pay enough attention for aerobik exercises to develop endurance as much as they do for strenght, balance, coordination and range of motion exercises. The importance of endurance training could be well understood when a special care is directed to the fact that a patient who rehabilitated to walk with the suppurt of orthosis and crutches should carry a cosiderable amount of load by the upper extremities. We measured the aerobik capacity (V02max) and energy cost of paraplegic walking of Thl2-Ll spinally injured females who are being rehabilitated to walk with orthosis and crutches. Aerobik capacity and threshold of the patients were found significantly lower than the control group. Besides, energy cos of 25m. walking was found 5 folds higher, while they walked 7 folds slower than normal subjects. It seemed that if the distance prolonges, the difference among the groups increases. B7