Plazma histamin düzeyine bağlı gelişen hemodinamik yanıtta, H1-H2 blokerlerinin rolü

Abstract

47 ÖZET Bu çalışma farklı cerrahi girişimlerin uygulandığı 45 olguda gerçekleştirildi. Olgular rastgele üç eşit gruba ayrıldı. Birinci gruba herhangi bir histamin bloken verilmezken, ikinci gruba Hi histamin blokeri, üçüncü gruba ise H1+H2 histamin blokerleri indüksiyondan 15 dk önce iv olarak verildi. Fentanil, tiyopental indüksiyonundan sonra, 10 dk süreyle olgulara %50 N2O-O2 karışımı maske ile solutarak, 0,6 mg.kg`1 atrakuryum iv olarak verildi. Olgulardan, indüksiyon öncesi, atrakuryum öncesi atrakuryumdan 2 ve 5 dk sonrası zaman dilimlerinde, plazma histamin düzeyi için kan alıp, kardiyak ve hemodinamik parametreler ölçüldü. Olgular entübe edilerek 4:2 l.dk`1 N20 + 02, %1 halotan ile anesteziye devam edildi. Amacımız 0,6mg.kg`1 atrakuryumun, kardiyovasküler sistemde yaptığı değişiklikleri non-invaziv hemodinamik monitör ile detaylı şekilde incelemek, eğer bu etkilerden histamin sorumlu ise bunu görmek ve H1tH2 histamin blokerlerinin bunu önleyip önlemediğini saptamaktı. 0,6 mg.kg`1 atrakuryumun, atrakuryumdan 2 dk sonrasında istatistiksel plazma histamin düzeyi artışına (<2 ng.ml`1) neden olduğu ve bu artışın MAP ve SVRl'ini düşürdüğü, CI, LCWI ve HR'i arttırdığı, bu hemodinamik değişiklikler İstatistiksel olarak anlamlı olup, klinik olarak normal değerler arasındaydı. Hi histamin blokerleri, histamin serbestlenmesine bağlı oluşan bu hemodinamik değişiklikleri önlemede yetersiz kalırken, H1+H2 histamin blokerleriyle daha başarılı sonuç elde edilmiştir. Atrakuryum gibi histamin serbestlenmesine neden olabileceği bilinen ilaçların kullanımından önce veya özellikle, allerji öyküsü olan vakalarda, anestezi indüksiyondan 20-30 dk önce iv olarak H1 +H2 histamin blokerleriyle ön tedavinin yapılması, histaminin istenmeyen kardiyovasküler sistem etkilerinden kaçınılabileceği kanısına varıldı.