Kronik ağrılı hastalarda alçak frekanslı akımların arakidonik asit metabolitleri ve vizuel analog skala üzerine etkileri

Abstract

ÖZET TENS, diyadinamik akım, interferansiyel akımın serum prostaglandin benzeri aktivite, serum lökotrien benzeri aktivite ve vizuel analog skala üzerine olan etkileri rastgele seçilmiş 85 kronik ağrılı hasta üzerinde plasebo kontrollü ve çift-kör olarak araştırıldı. TENS (n=22), diyadinamik akım (n=21), interferansiyel akım (n=20) ve plasebo (n=22) olmak üzere hastalar dört gruba ayrıldı. Plasebo grubu hastalara da elektrod bağlandı ancak akım verilmedi. Hastaların 0., 5., 10. günlerinde vizuel analog skalaları değerlendirildi. Yine aynı günlerde prostoglandin ve lökotrien benzeri aktivite için hastalardan kan alındı ve bioassay yöntemi ile ölçüldü. Sonuç olarak vizuel analog skalada gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı ancak zamanla değişimi TENS, diyadinamik akım ve interferansiyal akım gruplarında istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Gruplar arasında yalnızca 5. gün TENS grubunda prostoglandin ve lökotrien benzeri aktivitelerde anlamlı artış saptandı. Ancak aynı günlerde vizuel analog skala değerlerinde artış görülmedi. Gruplar arasında yüzde iyileşme oranının plasebo sınırlarını geçmemesi nedeniyle kronik ağrı yakınması olan hastalarda elektroterapinin tek başına yarar sağlamayacağı, bu tür hastalara multidisipliner yaklaşımda bulunulması gerektiği sonucuna varıldı.

54 SUMMARY The possible effects of TENS, diadynamic and interferential currents on visual analogue score, serum prostoglandin-like activity, leucotrien-like activity and the ratio of the later two components are investigated in this randomized, double-blind, placebo controlled study. 85 patients were randomly selected for one of these four groups: TENS (n=22), diadynamic current (n=21), interferential current (n=20), placebo (n=22). Patients in the placebo group were given sham stimulation. On days 0., 5., 10., visual analogue scales were recorded. On the same days serum was taken in order to determine the levels of prostaglandin and leucotrien-like activity and their ratios. Only on day 5 in the TENS group there was a statistically significant rise of the prostoglandin and leucotrien-like activities. Visual analogue scales did not differ among the groups but showed a significant change with time in TENS, diadynamic, interferantial current groups. Because of the equivocal results of the visual analogue scales we conclude that patients with chronic pain require multidisciplanary approach and physical therapy only is not a good choice for treatment of such patients.