Ratlarda değişik vasküler yapıdaki kas fleplerinde `Delay` işleminin flep yaşayabilirliğine etkisinin araştırılması

Abstract

48 ÖZET Kas fleplerinin Rekonstrüktif Cerrahide kullanımları için damarsal morfolojilerinin iyi bilinmesi gereklidir. Bu damarsal yapı kasın komşu bir bölgeye transferinde kısıtlayıcı rol oynayabilir. Mathes ve Nahai insanda çizgili kasları damarsal yapılarına göre 5 grup altında toplamışlar ve her tip için flep hazırlama uygunluğunu değerlendirmişlirdir. Buna göre Tip I kaslar ( örneğin Gastroknemius ) tek bir dominant pedikül, tip II kaslar ( örneğin Grasilis ) bir dominant bir minör pedikül, tip III kaslar ( örneğin Gluteus Maksimus ) iki ayrı dominant pedikül, tip IV kaslar ( Örneğin Latissimus Dorsi ) bir dominant birden fazla minör pedikülle beslenirler. Bir damar pedikülü kas dokusunda ne kadar İyi dağıhyorsa kasın bu pedikülle taşınması o kadar güvenli olur. Değişik damarsal yapıdaki kaslarda dominant pedikülün bağlanması şeklinde uygulanan bir delay işleminin daha sonra minör pediküle bağlı oluşturulacak olan flep yaşayabilirliğini nasıl etkileyeceğini araştırmak amacıyla bir deneysel çalışma planlanmıştır. Çalışmada ratlarda Latissimus Dorsi, R. Abdominis, Grasilis ve Gastroknemius kaslarında majör pedikülleri bağlamak suretiyle delay işlemi uygulanmıştır.Tip IV damarsal yapıda uygun bir kas ratta bulunmadığı için bu grupta deney yapılmamıştır. 14 gün sonra bu kasların minör pedikül bazlı flepieri oluşturulmuştur. 72 saat sonra fleplerin yaşayabilirlik oranı aynı kasın vücudun karşı tarafındaki kontrol flepleriyle karşılaştırılmışttr. Deney sonuçlarına göre Grasilis ve Rektus kaslarında delay işlemi flep yaşayabilirliğini kontrol grubuna göre belirgin olarak arttırmıştır.49 L. Dorsi kasında delay işlemi flep yaşayabilirliğini bir miktar arttırmıştır, ancak bu artış istatistiksel olarak anlamlı değildir. Gastroknemius kasında majör pedikülün bağlanması, inferior bazlı flep oluşturulması gibi kasta total nekroza neden olmuştur. Rektus, Grasilis ve Latissimus Dorsi kaslarında delay işleminin belirgin neovaskülarizasyona neden olduğu histolojik incelemelerle gösterilmiştir. Bu üç kas grubunda delay işleminin minör pedikülde damarsal ağın genişlemesine neden olduğu mikroanjiografık incelemeyle görülmüştür.