Akne rozasealı hastalarda oksidan-antioksidan sistemdeki değişikliklerin etyopatogeneze ve hastalık şiddetine etkisi

Abstract

54 ÖZET: Akne rozasea, derinin, genellikle yüzü etkileyen kronik, inflamatuar bir hastalığıdır. Hastalığın etyolojisi hakkında henüz kesin bir bilgi yoktur. Güneş ışığı ve ısı hastalığın patogenezinde etkili ve önemli faktörlerdir. Son yıllarda, özellikle fotodermatozlarda etyopatogenezde etkili olduğu gösterilen oksidan - antioksidan sistemdeki değişikliklerin, akne rozasea etyopatogenezinde de rol oynayabileceği düşünülebilir. Çalışmamızda onsekiz akne rozasealı hasta ve onyedi sağlıklı bireyin yüzlerinden deri biyopsileri alındı ve bu dokularda süperoksit dismutaz aktivitesi ve malondialdehit seviyeleri ölçüldü. Tüm hastaların ortalama süperoksit dismutaz aktivitesinin kontrol grubunun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesiyle karşılaştırılması istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0.05). Tüm hastaların ortalama malondialdehit düzeylerinin kontrol grubunun ortalama malondialdehit düzeyleriyle karşılaştırılmasında da istatistiksel olarak anlamlı sonuç bulunmadı (p>0.05). Hafif tutulum gösteren grubun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesi, kontrol grubunun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesine göre daha yüksek olarak bulundu. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Şiddetli tutulum olan grubun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesi, kontrol grubunun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesine göre azalmış olarak bulunmuştur. Aradaki fark, istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Hafif tutulum gösteren grubun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesi, şiddetli tutulum gösteren grubun ortalama süperoksit dismutaz aktivitesine göre artmış olarak bulundu. Aradaki fark, istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Hafif tutulum gösteren grubun ortalama malondialdehit düzeyleri ile kontrol grubunun ortalama malondialdehit düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Şiddetli tutulum olan grubun ortalama malondialdehit düzeyleri, kontrol grubunun ortalama malondialdehit düzeylerine göre artmış olarak bulundu. Aradaki fark istatistiksel olarak55 anlamlı bulundu (p<0.05). Hafif tutulum gösteren grubun ortalama malondialdehit düzeyleri, şiddetli tutulum gösteren grubun ortalama malondialdehit düzeylerine göre dah yüksek bulundu. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı olarak saptandı (p<0.05). Hafif tutulum saptanan olgularda ortalama malondialdehit düzeylerinin azalmış ve ortalama süperoksit dismutaz aktivitesinin de artmış olması, antioksidan sistemin güçlü olup yüksek düzeylerde süperoksit dismutaz oluşturarak malondialdehiti, şiddetli tutulumu oluşturamayacak düzeylerde tutulabilmesi şeklinde yorumlanabilir. Şiddetli olgularda ise artmış malondialdehit düzeyi hastalığın şiddetlenmesine yol açmaktadır. Bu durumda fazla süperoksit dismutaz salgılanmış olsa bile, artmış malondialdehit düzeyleri karşısında tüketilerek, hastalığın şiddetine ya da oksidasyonun şiddetine karşı duramadığı şeklinde yorumlanabilir. Sonuç olarak, çalışmalarımız doğrultusunda, akne rozaseada oksidan - antioksidan sistemde bir bozukluk olabileceğini söylemek mümkündür. Ancak, oksidan - antioksidan sistemdeki bu değişikliklerin, akne rozaseada etyolojik bir faktör mü yoksa inflamatuar sürecin bir sonucu mu olduğunu ayırt etmek oldukça zordur.