İzole tavşan aort halkalarında 17 beta estradiolün agonistlere karşı etkileri

Abstract

43 VI. ÖZET Çalışmamızda 2 ± 0.2 kg ve 5+/-0.2 kg ağırlığında iki ayrı dişi tavşan grubu kullanılmıştır. Uygun olarak çıkarılan tavşan torakal aort halkaları izole sisteme asılmıştır. Fenilefrin, anjiotensin II ve fenilefrin ile submaksimal kasılmış aort halkalarında asetilkolin gevşeme yanıtlan alınmıştır. Ortama artan konsantrasyonda 17 P estradiol eklendikten sonraki yanıt değişiklikleri gözlenmiştir. 17 p estradiol'ü çözmek üzere kullanılan etanol aynı konsantrasyonda ortama ilave edilerek agonist yanıtlarına etkileri incelenmiştir. 2 ± 0.2 kg ağırlığındaki dişi tavşan torakal aort halkalarında; fenilefiin yanıtlarının ortamda 17(3 estradiol varlığında azaldığı ancak 5 ± 0.2 kg ağırlığındaki deney grubumuzda anlamlı bir değişiklik olmadığı gözlenmiştir. 2 ± 0.2 kg ağırlığındaki dişi tavşan grubunda anjiotensin II konsantrasyon bağımlı yanıtlan 17 3 estradiol varlığında anlamlı olarak azalmıştır. 5 ± 0.2 kg ağırlığındaki tavşan aort halkalannda ise anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır. 2 ± 0.2 kg ve5 ± 0.2 kg ağırlığındaki tavşan gruplanmızda fenilefrinle submaksimum kasılmış aort halkalarında asetilkolin ile gevşeme yanıtlan alınmış, ortama artan konsantrasyonlarda 17 Ç> estradiol eklendiğinde ise gevşeme yanıtlannın anlamlı olarak azaldığı gözlenmiştir. Çözücü olarak kullandığımız etanolun aynı konsantrasyonda ortama konulması ile anjiotensin II ve asetilkolin yanıtlannda herhangi bir değişiklik olmadığı, fenilefrin yanıtlarının anlamlı olarak arttığı saptanmıştır. Bu sonuçlara dayanarak kilonun izole istemdeki aort halkalannda yanıtlan değiştirdiğini ve bunun bir çok fizyopatolojik etkilere neden olabileceğini düşünebiliriz.