Ankilozan spondilitte kardiyak tutulum: Transmitral doppler ve doku doppler görüntüleme yöntemlerinin de kullanıldığı, kontrollü, klinik bir çalışma

Abstract

ÖZET Bu çalışma, AS hastalarında, genel olarak kalp tutulumunun şekil ve derecelerini belirlemek, diyastolik işlevleri ortaya koymak, geleneksel transmural atım doppler tekniği ile yeni bir yöntem olan doku doppler tekniğinin diyastolik işlevleri göstermekteki etkinliklerini karşılaştırmak amacıyla planlandı. Çalışmaya rastgele seçilmiş 24 AS hastası ile, genel özellikleri benzeyen 18 sağlıklı kontrol vakası alındı. Temel yöntem olarak 12 derivasyonlu EKG, M-mod, iki boyutlu ekokardiyografi ile renkli doppler, transmitral doppler ve doku doppler görüntülemesi teknikleri kullanıldı. AS'te görülebilecek kardiyak ileti bozukluğu ve AV blok yönünden iki grup arasında anlamlı fark izlenmedi. Buna neden olarak AS'teki ileti bozukluklarının gelip geçici özellikte olup, standart EKG ile yakalanamamış olması düşünüldü. Kardiyak boşluk boyutlarından sadece sol atriyum boyutu hasta grubunda anlamlı olarak büyük bulundu. Bunun nedeni muhtemelen bozulmuş diyastolik fonksiyonlara bağlı artmış doluş basınçlarıydı. îki grup arasında, sistolik fonksiyonlar açısından anlamlı fark yoktu. Aort kökü ve kapağı tutulumu AS grubunda fazla olmasına karşın, aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Transmitral doppler tekniği ile, hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek oranda diyastolik işlev bozukluğu olduğu gözlendi. DDG yöntemi ile her iki gruptan toplam 4 hastada daha diastolik işlev bozukluğu tanısı konmasına rağmen, hasta ve kontrol grupları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Diyastolik işlevleri göstermede DDG tekniğinin en az transmitral doppler kadar iyi olduğu, ancak DDG'nin hassasiyet ve özgüllüğünün ortaya konabilmesi için daha kapsamlı, büyük ve karşılaştırmalı çalışmaların yapılması gerektiği sonucuna varıldı.